Iran-Canadian Congress Members Association - ICCMA - Weekly Articles

Main Articles Photo Gallery Videos Minutes Media ICC-Pedia
 Finance Protocols Elections By-Law Hambastegi ICC Club

 

مقالات هفتگی -  با تشکر از نشریه شهرما

416-512-9915

انجام کلیه امور طراحی، چاپ و تابلو

طراحی لوگو

وبسایت

_________________

_________________

اجرا و نصب تابلو های تجاری

کرافیک روی دیوار

گرافیک روی ماشین

شیشه نویسی

تابلو های ساختمانی

____________________

6186 Yonge St.,
North York, ON M2M 3X1

بعد از سقوط !

پپنجشنبه 18 جولای 2019

رودررویی مستقیم آمریکا و همسویی جهانی در مقابل ایران، احتمال تغییر و تحولات بنیادی، جه بسا سقوط رژیم را حداقل در اذهان عمومی، بخصوص در میان مخالفینی که چهل سال خواب آنرا دیده اند زیاد تر کرده است. تا به امروز تا جای امکان سعی کرده ام که از موضوعاتی که به ایران مربوط میگردند بپرهیزم، چون وارد شدن به این حوزه جز اختلاف و سوء تفاهم حاصل دیگری ندارد. مطرح کردن سقوط احتمالی رژیم نیز بیشتر برای بررسی وضعیت فعلی و آینده کامیونیتی است تا مداخله در امور سیاسی ایران.

فطرتن میبایست بسیار خوشبین بود تا سرنوشت ایران را غیر از آنچه در کشور های مجاور، افغانستان، عراق و سوریه، و یا کشوری دور تر همچو لیبی پیش آمد، تصور نمود. در بهترین حالت نیز میتوان همانی را که بعد از انقلاب و سقوط رژیم صورت گرفت انتظار داشت. البته این نکته را هم باید در نظر داشته باشیم که اغلب کسانی که آنزمان به جوخه اعدام تحویل داده شدند، بصورت مستقیم در وقایعی که باعث بوجود آمدن انقلاب شدند دخالتی نداشتند. تاثیرات پدیده خروش توده ها، و تصویری که عده ای خاص قصد داشتند به انقلاب بدهند را نیز نباید در چنین فجایعی نادیده گرفت. در صورتیکه اینبار شرایط بسیار متقاوت بوده و بعد از چهل سال، کمتر کسی پیدا میشود که ازظلم و ستم سران و حتی  پائین ترین دست اندرکاران همسو با آنان در امان بوده باشد.

کامیونیتی بعد از سقوط

اگر آمریکا محل امنی برای فراریان انقلاب اول بود، میتوان این تصور را داشت که در انقلاب دوم کانادا نقش اصلی را ایفا کند، همانطور که از هم اکنون شاهد جا به جایی سرمایه ها و خانواده بسیاری از دوراندیشان هستیم. داشتن ملیت دوگانه و پاسپورت کانادایی به اندازه ای برای ایرانیان داخل کشور، بخصوص آنهاییکه از شرایط مادی بهتر برخوردار هستند، عادی شده است که در میان توده ها به طنز و در سطح دولت بصورت عارضه مطرح میباشد.

ترس، دلیل اصلی سکوت و کناره گیری بسیاری از ایرانیان خارج از کشور در فعالیت ها و اعتراضات به رژیم است. بخصوص در میان آنهاییکه به ایران مسافرت میکنند و یا اینکه هنوز وابستگان درجه اولی را در ایران دارند. با سقوط رژیم همزمان که حضور سردمداران ساقط شده در کانادا فزونی پیدا میکند، ترس کامیونیتی جای خود را به همصدایی اکثریتی خواهد داد که تا به امروز آرزویش را داشته ایم ولی متاسفانه در بوجود آوردنش ناموفق باقی مانده ایم. بر کسی پوشیده نیست که اتحاد و همبستگی کامیونیتی در آینده میتواند بزرگترین مانع و خطر برای منافع جنایتکاران و چپاولگران فراری بعد از سقوط رژیم باشد.

تصور اینکه بتوان با یک طومار و جمع آوری امضاء در روابط سیاسی دو کشور تاثیر گذاشت، یا نشان از ساده لوحی کارگردانان، یا احمق تصور نمودن کامیونیتی، یا عوامفریبی برای کسب اعتبار، و یا تلاش برای دستیابی به اهدافی غیر از آنچه عنوان میگردند، است. در هر کدام از این حالات اعتماد به مجریان چنین طرحی خطا، و قرار گرفتنشان در سمت هایی که شایستگی آنرا به هیچ عنوان ندارند باعث تاسف است. ولی اگر فرض را بر آن بگذاریم که هدف اصلی بوجود آوردن تفرقه ای میباشد که در آینده ای نزدیک نیاز مبرم به آن دارند، تازه در خواهیم یافت که چرا به بازگشایی سفارت نسبت به برقراری روابط کنسولی ارجحیت داده شده است. درهمین خط فکری شاهد هستیم که از مخالفت با تحریم و جنگ که میتوانند همصدایی بوجود آورند چگونه برای ایجاد تفرقه و تخریب شخصیت مخالفین استفاده میگردد.

شبکه های آشکار، فعالیت های سئوال برانگیز

با نگاهی هر چقدر هم سطحی و با کمترین توجه به تشکل هایی که اخیرن بوجود آمده اند، میتوان به شبکه هایی که هم ماهییتشان و هم ساختارشان سئوال برانگیزاند پی برد. اساسنامه کنگره ایرانیان تشکیل چهار کمیته برنامه ریزی، فرهنگی، مشارکت جمعی و سیاست گذاری را اجباری اعلام کرده است. بیژن احمدی، محسن خانیکی، و یونس زنگی آبادی، سه تن از اعضای پیش برنده هییت مدیره فعلی، عملن کمیته های سیاست گذاری و مشارکت جمعی را خارج از این نهاد و بصورت مستقل بوجود آورده اند. بیژن احمدی از طرفی به اتفاق محسن خانیکی، شبکه "آی سی جی"، و از طرف دیگر به همراه یونس زنگی آبادی شبکه "صلح و دیپلماسی" را بنا نهاده و با استفاده از امکانات کنگره به فعالیت هایی خلاف اساسنامه این نهاد مشغول شده اند. یونس زنگی آبادی به همراه محسن خانیکی نیز از مارچ 2017 فعالیت های مشترکی را تحت عنوان "سرمایه های انسانی ایران" آغاز کرده اند. آی سی جی از همان آغاز، مسیر خلافی را گزیده که منجر به اقدامات قانونی علیه خود شده است. خلافکاری ها در کنگره نیز انرا در شرایطی مشابه قرار داده که چهار عضو این نهاد برای اجرای ضوابط به مراجع قضایی متوسل شده اند. در چند روز اخیر، شبکه صلح و دیپلماسی، که به استخدام افراد جدید پرداخته است، حملاتی را علیه جشنواره تیرگان، که موفق ترین فعالیت فرهنگی ایرانیان خارج از کشور در کل جهان میباشد، آغاز نموده است.

 * اقدام قانونی علیه آی سی جی - مقاله مهدی شمس - 18 آپریل 2019

زمانی که به عدم شفافیت در اعلام منابع مالی آی سی جی اعتراض میگردد، دست اندرکاران عنوان میکنند که این شبکه مخارج عمده ای نداشته که آنهم به صورت داوطلبانه پرداخت میگردند. البته شاید که هزینه های سنگین اقدامات قانونی نیز چون برای آنها ناچیز بوده، به آن وسعت داده شده و برای تضعیف حریفان، به طولانی کردنش پرداخته اند. اما هزینه های صلح و دیپلماسی از کجا تامین میگردند؟ آیا استخدام و پرداخت حقوق افراد نیز ناچیز بوده که دو بنیان گذار آن، بیژن احمدی و یونس زنگی آبادی بتوانند بسادگی از پس آن برآیند؟

پیشبرد چنین فعالیت هایی که همسو با منافع جمهوری اسلامی است، در شرایط وخیم و پارتیزانی فعلی، نیاز به افراد بیشتر با تخصص بالاتر، انگیزه های قویتر و اعتقاد به اهداف مشترک دارد. اعلام استخدام، به گونه ای، گشودن درب برای کسانی میباشد که تا به امروز شاید در پس پرده به فعالیت مشغول بوده اند. برای مارگزیدگانی چو ما، جا دارد که به هر ریسمانی، بخصوص اگر به نوای کسانی که ماهیتشان کم و بیش برایمان آشکار شده اند به رقص آیند، با دیده شک و تردید بنگریم. تا زمانیکه این افراد سمت هایی در هییت مدیره داشته و این نهاد را در انحصار خود دارند، این نه فقط حق، بلکه وظیفه ماست که از آنها نه تنها در کنگره، بلکه در هر نهاد موازی که فعالیت میکنند، جوابگوئی و شفافیت بخواهیم. یونس زنگی آبادی که در مناظره کاندیدا ها به جوانترین عضو هییت مدیره ها بودن خود افتخار میکند، وظیفه دارد که به ما اعلام کند که مخارج زندگی اش از کجا تامین میشوند، به کدام حرفه مشغول، هزینه های نهاد صلح و دیپلماسی،  حقوق افرادی را که قصد استخدام آنها را دارد چه کسانی میپردازند. امکانات مالی خانواده این جوانان هر چقدر هم که بالا باشد، حتمن در اینگونه فعالیت ها منافعی وجود دارد، اگر اینچنین بی دریغ در اختیار آنها گذاشته شوند. ناگفته نماند که بیژن احمدی در سمت نیابت در شرکت ساختمانی متعلق به پدر خود شاغل است، که در سال 2014 که بیژن فعالیت های خود را در کنگره آغاز کرد، حامی و کمک کننده مالی این نهاد تا امروز بوده است.

تفرقه، موثر ترین عامل برای فراهم کردن شرایط جهت فعالیت افرادی با اهدافی غیر از منافع جمعی میباشد. باید این افراد را بهتر شناخت و نسبت به اعمال مخرب آنها واکنش نشان داد.  

 


 

www.hambastegi.ca  647-838-0968   facebook/hambastegi.hemayat       Let's talk ICC   
  
www.kikist.ca       No Deportations To Iran       www.fordemocracy.ca       @ facebook/fordemocracycanada

Last Edited 27/08/2019 - For all comments on this site info@signandprint.ca