January 25, 2018
با تشکر از شهرما  

یکبار دیگر موضوع اختلاس سرسام آور 100 میلیاردی در ایران و فرار متهمین به کانادا خبر ساز شده و مورد فراموش شده خاوری را به یادمان میاورد. جالب است که به کسی که پوستر خمینی را در دست میگیرد بعضی از ما چنین میکنیم و مورد حمایت و تشویق آنچنانی قرار میگیریم ولی در قبال این نوع افراد از خود بی تفاوتی نشان میدهیم. شاید بتوانیم با استفاده از آزادی خود و هیاهو مانع آزادی دیگران گردیم، ولی برای در امان نگاه داشتن جامعه ائی که به آن پناه آورده ایم، از بلای فرهنگ رژیمی که از آن گریخته ایم، چه باید کرد؟ به نظر میاید که کانادا در حال مبدل شدن به بهشتی برای همه ما ایرانیان میباشد. چه برای ما که از ظلم گریخته ایم، چه برای رژیم که به دنبال بوجود آوردن مرکزی نیرومند برای خود در خارج از ایران میباشد، چه برای اختلاس گران و چه برای آنهائیکه سرمایه های ملت ستمدیده را به اصطلاح بصورت قانونی از کشور خارج میکنند.

خوشبختانه از میان جنب و جوش های اخیر در شهرما تورنتو، جریان مسئولانه ای در حال شکل گرفتن میباشد. پاکیزه نگاه داشتن محیطی که در آن زندگی میکنیم، از نفوذ و حضور جمهوری اسلامی در اذهان عمومی مطرح شده است. تظاهراتی تحت عنوان "نه به جمهوری اسلامی در تورنتو" همزمان و در مقابل محل برگزاری "ضیافت سیمرغ" در تاریخ دوم فوریه ساعت شش الی هشت شب در حال تدارک میباشد. انگاری متوجه گشته ایم که تظاهرات برای حمایت از مردم ایران لازم میباشند ولی کافی نیستند. با تظاهرات نمیتوان جلوی فعالیت های آن بخش از دانشجویانی که هر روز به تعداد آنها افزوده شده و فرزندان مقامات دولتی جمهوری اسلامی میباشند را گرفت. با هیاهو نمیتوان مانعی بر تسلط افرادی با تفکرات همسو با منافع رژیم بر نهاد های مدنی شد. تظاهرات هر چه گسترده و متعدد نمیتوانند مانع ورود و یا برکناری افراد در دستگاه های حکومتی کانادا باشند. راهی جز حضور و مشارکت در فعالیت ها، اتخاد و نهادینه کردن روش های دموکراتیک در مبارزات اجتماعی، آنهم در سطح گسترده وجود ندارد.

تاثیر گذاری بدون برنامه ریزی های دراز مدت و همکاری همگانه امکان پذیر نیست. در این رابطه باور های عقیدتی، سیاسی و سازمانی دررابطه با ایران جز بوجود آوردن تفرقه نمیتوانند حاصلی داشته باشند. با در نظر داشتن این نکات برای رسیدن به توافق نباید مشکل اساسی وجود داشته باشد. در غیر اینصورت نیز میتوان با اتکاء  به نکات مشترک و قابل قبول همگان تفاهم را هدف قرار داده و به فعالیت های جمعی پرداخت. چه بهتر که تجمع اعتراضی سیمرغ را همچو مجمع عمومی در فضای باز و سرد تلقی نمائیم. باز بودن فضا را همچو سمبلی برای رهائی از قید و بند هائی که ما را از هم دور میکنند، و سردی هوا را سمبلی از کشوری که در آن زندگی میکنیم و لازم است که خود را با ضوابط، قوانین و نحوه تفکرش خو دهیم، در نظر داشته باشیم.

تا انتخابات کنگره چند ماهی بیشتر باقی نمانده است. انتخابات استانی و فدرال نیز در پیش میباشند. بیائیم از هم اکنون خود و جامعه را برای شرکت فعال در هر سه آنها آماده سازیم. برای چنین فعالیت هائی کنگره ایرانیان میتوانست بهتری محیط و عامل باشد ولی جای تاسف است که برای تغییر و تحول در آن نیز میبایست نیروهای خود را در مقابل یکدیگر قرار دهیم. این را هم در نظر داشته باشیم که مشکلات امروز ما ناشی از ضعف ها و عدم تعهد به وظایف دیروز ما میباشند.    

با اینکه شاید در ایران جنبش مردمی حالت آرام تری به خود گرفته است ولی در تورنتو جنب و جوش و تظاهرات حمایتی از مردم ایران همچنان ادامه دارند. شنبه گذشته در پلازای ایرانیان و روز سه شنبه در مقابل ساختمان سی بی سی تظاهراتی در جهت حمایت از زندانیان سیاسی برگزار شد. قرار است که همین یکشنبه گردهمائی در گرامیداشت جانباختگان و درخواست آزادی فوری کلیه بازداشت شدگان جنبش اخیر، در کامیونیتی سنتر تورن هیل واقع در 7755 خیابان بی ویو، ساعت 3 الی 5 بعد از ظهر برگزار گردد.

باید از سازمان های سیاسی که برگزاری اکثر این تظاهرات را به عهده داشته اند کمال تشکر را داشت. خوشبختانه تغییراتی در نحوه فراخوان و برگزاری این نوع تجمعات مشاهده میگردد که اگر ادامه پیدا کنند بیشک در استقبال مردم از آنها تاثیر گذار خواهند بود. کمرنگ شدن هویت گروه های سیاسی، استفاده کمتر از پرچم های سازمانی، تاکید بر جنبه های انسانی و حقوق بشری در شعار و تابلو ها در این روند قابل اهمیت میباشند.

از پدیده های قابل توجه، حضور چهره های جدید و جوان در تظاهرات با تصویر هائی از رضا پهلوی میباشد. این جوانان خود را سلطنت طلب نمیدانند ولی اعلام میدارند که حاضرند جان خود را فدای ایشان نمایند. این سئوال مطرح است که این جوانان که بعد از انقلاب به دنیا آمده اند و با دوره پهلوی آشنائی نداشته اند چگونه اینچنین شیفته فردی میگردند که عملن جز سخنرانی و حضور در گردهمائی ها، فعالیت های دیگری نداشته است. با گفتگو با آنها و توجه به شعار ها، تابلو، بخصوص تمایل آنها در حمل پرچم های بزرگ با آرم شیر و خورشید، و برخورد شدید و تندشان با مخالفین، ملی گرائی و برتری نژادی را میتوان نزد آنها مشاهده نمود. به نظر میاید که این جوانان در پی هویتی میباشند که نتوانسته اند تا کنون در کشور میزبان به دست آورند. انگاری آنها نیز زاده و تاثیر گرفته از جریانات ناسیونالیستی و راست گرائی میباشند که در سرتاسر دنیا در حال گسترش میباشد.

یکی از حالات حاد این مورد را میتوان در عکس العمل فردی دید که نسبت به عکسی که در سوشیال مدیا به اشتراک گذاشته شده از خود نشان داده است. در این عکس اتومیبلی در حال حرکت دیده میشود که یکی از سرنشینان آن پوستر خمینی را در دست داشته و آنرا به نمایش همگان قرار میدهد. این فرد بعد از ایجاد هیاهو در سوشیال مدیا اقدام به شناسائی شخص مربوطه میکند، که بنا به گفته ایشان لبنانی بوده و در فروشگاهی در ریچموندهیل که متعلق به پدرش میباشد مشغول به کار است. به همراه افراد دیگری با دوربین فیلمبرداری به آن فروشگاه رفته و فرد به اصطلاح خاطی را مورد اعتراض قرار میدهد. بعد از تماس تلفنی صاحب فروشگاه با پلیس، متعرضین مجبور میگردند که محل را ترک نمایند. ویدئو این برخورد در سوشیال مدیا به اشتراک گذاشته میشود و تا این لحظه حدود هشتاد هزار بیننده داشته، هزار و هشتصد بار به اشتراک گذاشته شده و بیش از هزار و پانصد کامنت داشته است. در این ویدئو خشونت هر دو طرف و تروریست مخاطب قرار دادن صاحب  فروشگاه بصورت واضح دیده و شنیده میشود.

در قبال چنین رفتار های غیر دموکراتیک و ضد حقوق بشرانه که جز خشونت حاصل دیگری ندارند چه باید کرد؟ آیا دوری کردن از این افراد و نادیده گرفتن این نوع حرکات کافی و کار صحیحی میباشد؟ متاسفانه زمانی هم که رعایت ادب، پرهیز از زدن اتهام، ارعاب، خشونت، فحاشی، گوشزد میگردند، در جواب جز تهدید و به اصطلاح افشاگری های بولیگرانه که به اجرا در میایند پاسخی شنیده نمیشود. جای امید است که ادامه این گونه رفتارهای ناشایست بالاخره با عواقب قانونی مواجه خواهند شد. همزمان شدن این واقعه با مبحثی تحت عنوان "دادخواهی و یا عدالت پروری" که هفته گذشته به آن پرداختیم قابل توجه است.

گردهمائی برای بزرگداشت قربانیان و درخواست آزادی زندانیان جنبش اخیر مردمی ایرانیان - اونت

ویدئو مرتبط کردن گردهمائی 7 ژانویه با مورد ناصر پولی ممقانی

ویدئو گردهمائی 28 ژانویه        York Region - Hundreds gather in Thornhill to protest Iranian regime