هم خوابگی شهردار و پوست کلفتی ما ایرانیان
نسخه فوروم کنگره ایرانیان

جمعه  ۱۷ فوریه ۲۰۲۳
نشریه شهرما (تورنتو) مهدی شمس

ترجیح میدادم به جای اصطلاح "پوست کلفتی"، از "کر و کوری " استفاده میکردم که به صورت روشن تری، منظور خود را ادا کنم. ولی از آنجاکه میتوانست بخصوص برای آنهاییکه به خواندن سرمقالات اکتفا میکنند توهین آمیز تلقی شود، چنین نمودم.  

منظور این مقاله، پرداختن به ارتباط شهردار تورنتو، جان توری ۶۸ ساله با کارمند زن ۳۱ ساله اش نیست که در روزهای اخیر، خبرساز شده و شرح مفصل آن در نشریات انگلیسی زبان و در نشریه فارسی زبان آتش آمده است.

اینبار نیز قصد دارم که این موضوع را بهانه ای برای شناخت کامیونیتی و عارضه های فرهنگی ما ایرانیان قرار دهم. باشد که از آن بیاموزیم و حاصل آنرا به کار گیریم.

آنچه برای من و شاید هم برای بسیاری از ایرانی ها، باعث تفکر و تعمق است، احساس مسئولیت یک چهره برجسته اجتماعی، با بیش از چهل سال سابقه فعالیت های سیاسی و اجتماعی است. جان توری یکساعت بعد از انتشار خبر، اظهار ندامت کرده و از مقام خود در شهرداری استعفا میدهد.

یکی از رویدادهای مشابه در کامیونیتی، البته در مقیاسی متفاوت، ولی به اندازه کافی پر اهمیت که نمایانگر یکی از عارضه های فرهنگی بخشی از ما ایرانیان باشد، خلاف قانونی هییت مدیره کنگره در سال ۲۰۱۸ است.

هییت مدیره فعلی که برای اولین بار از سراسر کانادا تشکیل شده است، عملن خیلی زود متوجه میشود که آمادگی مدیریت این نهاد را ندارد، ولی دو سال است که این نهاد را در حالت سکون نگاه داشته است. دوره دوساله ای که قانونن میبایست در دسامبر ۲۰۲۲ پایان پذیرد، هنوز ادامه داشته و مشخص نیست که دلیل تاخیر برگزاری انتخابات امسال چیست!

و اگر بخواهیم در سطح وسیعتری به این بخش از فرهنگ خود بنگریم، باید نگاهی به جمهوری اسلامی در چهل و چند سال گذشته بیاندازیم. کدامیک از ما به خاطر دارد که یکی از مسئولین و دولتمردان به یکی از خطاهای بیشمار خود اعتراف نموده باشد، چه رسد به اینکه استعفا بدهد.

در سطح پایین تر به خود بنگریم، کلاه خود را قاضی کنیم، از خود جویا شویم که آیا موردی را در زندگی تجربه کرده ایم که خطای خود را پذیرفته و در جبران آن تلاش کرده باشیم؟

در چهل و چند سال حضور ما ایرانیان در کانادا و کشورهای دموکراتیک دیگر، هر کدام به نسبت زمان مهاجرت خود، بارها و بارها با رویدادهای مشابه آنچه اینروزها شهردار تورنتو با آن در حال سروکله زدن است، برخورد داشته ایم. این تجربیات در آشناسازی ما با اصول دموکراسی، که جوابگویی و احساس مسئولیت و وظیفه از اصول و پایه های آن میباشد، چه تاثیراتی داشته اند؟

کی، کجا، از کی و چگونه، میخواهیم و باید بیاموزیم؟ ایکاش که خواستنی وجود داشت که وگرنه وضعیت مان به از این میبود.

هفته گذشته در سوشیال مدیا در مطلبی تحت عنوان "آیا میتوانیم کنگره ایرانیان را با نهادی همچون شهرداری تورنتو مقایسه کرد؟" به بررسی وجه دیگری از فرهنگ مان پرداختم: 

·         « هر دو نهاد، غیر حزبی هستند، به این معنا که نمایندگان در مدت خدمت، گرایشات سیاسی، و وابستگی های حزبی خود را باید کنار بگذارند.

·         هر دو نهاد، وظیفه دارند که در جهت منافع افرادی که نمانیدگی آنها را به عهده دارند، فعالیت کنند: شهرداری تورنتو در جهت منافع ساکنین تورنتو و کنگره ایرانیان در جهت منافع ایرانیان کانادا.

·         شهرداری تورنتو، تمام جلسات خود را بصورت مستقیم و زنده پخش میکند و نه تنها میتوان آنها را مشاهده کرد، و به ویدئوهای آن دسترسی داشت، بلکه میتوان آنها را متعلق به خود دانست و بخش های مورد علاقه خود را باز نشر نمود، بدون آنکه مشکلی برای کسی بوجود آید.

·         کنگره ایرانیان حتی در انتشار صورتجلسات خالی از محتوای خود نیز کوتاهی میکند. از آپریل ۲۰۲۲ تا امروز، هیچ صورتجلسه ای منتشر نشده است. و اگر کسی از ویدئوهای جلسات دیگر استفاده کند، از او شکایت کرده و مانع پخش اطلاعات منتشره آن میشوند.

ما هنوز خاطره متوسل شدن ناموفق رضا نامداری به یوتیوب، در جلوگیری از پخش سخنان کیهان رضوی را از خاطر نبرده ایم.

·         میتوان در جلسات شهرداری تورنتو بصورت ناظر حضور داشت و حتی تا پنج دقیقه صحبت کرد. در صورتیکه حضور در جلسات هییت مدیره کنگره ایرانیان بصورت ناظر برای مدت کوتاهی با محدودیت های متعددی در سال ۲۰۱۵ امکان پذیر شد و از میان رفت.

·         این لیست میتواند حالا حالاها ادامه پیدا کند ولی فعلن به همین جا خلاصه میکنم. البته این نکته را در نظر داشته باشیم که شهرداری تورنتو، سالی ۱۶ بیلیون دلار بودجه دارد.

بالاترین بودجه کنگره ایرانیان در زمان شکایت علیه هییت مدیره قبلی بود که حدود ۲۰۰ هزار دلار برای کامیونیتی هزینه داشت.»

برای ما ساکنین کانادا، موقعیت ها برای تجربه، آشنایی و آموختن دموکراسی بسیاراست، ولی عملن باید متوجه شده باشیم که در محیط بودن، لازم است ولی کافی نیست. بایستی آستین ها را بالا زد، وارد گود شد و آنچه به چشم و گوش میاید را با تمام وجود تجربه کرد تا تاثیر گذار باشند.

شهرداری تورنتو محیط مناسبی برای درگیر شدن در فعالیت های اجتماعی جامعه بزرگتر است. کنگره ایرانیان میتواند نقش موثری در برقراری ارتباط میان کامیونیتی با اینگونه فعالیت ها که با اطلاع رسانی آغاز میگردد، ایفاء کند.

در غیبت چنین نقشی، و از آنجاکه در منطقه ویلودیل، کار و زندگی میکنم، صفحات فیسبوکی متعددی تحت عناوین، فارسی زبانان ویلودیل، ویلودیل رای دهیم، ویلودیل صدایت را بلند کن و وبسایت های مربوط به آنها را راه اندازی کرده ام. نه تنها از ساکنین این منطقه دعوت میکنم که به من بپیوندند، بلکه به دیگر افراد هم پیشنهاد میدهم که مشابه آنرا در مناطق خود آغاز نمایند.

صفحه اصلی