|
پیروزی عدالت بر سیاست (۱)
پنجشنبه
11
جولای 2024
نشریه شهرما (تورنتو)
مهدی شمس
نسخه انگلیسی
بازگشت
به صفحه
اصلی
اکثر
ما به زبان، آدم های خیرخواه، متمدن، دموکرات، عدالتخواه،
انساندوست و مدافع حقوق مظلومین و نیازمندان هستیم ولی در عمل،
متوجه ایم که آنی که میپنداریم، نیستیم و برای توجیه اعمال
خویش که در بسیاری از موارد در جهت منافع شخصی و یا ارضای
نفسانیات است، به هر در باز و یا بسته ای متوسل می شویم.
"مرگ خوبه، ولی برای همسایه" معادل مناسبی برای "نه در حیاط
خلوت من"
(NIMBY)
که در زبان انگلیسی رایج است، میباشد. بدون آنکه بخواهم در
انساندوستی آنهاییکه به مخالفت با ساخت مجموعه مسکونی کامر
برای بی خانه ها در ویلودیل شک کنم، باید از این خوشحال باشیم
که هفته گذشته، بدون آنکه مقصود
دادگاه باشد، عدالت بر سیاست
پیروز شده و مانع از آن گردید که «نه در حیاط خلوت من» تقویت
شده و الگویی برای مناطق دیگر گردد.
با توجه به تلاش لی لی چنگ برای جوابگویی به خواسته عده ای از
ساکنین ویلودیل، منطقه ای که نمایندگی آنرا در شورای شهر به
عهده دارد، شاید لازم باشد که اصطلاح "نه در منطقه من"
(NIMW)
را نیز در ذهن داشته باشیم.
لی لی چنگ در ماه جون ۲۰۲۳، زمانی که هنوز پرونده ای در این
رابطه در دادگاه املاک انتاریو در جریان بود، دو لایحه، یکی
برای
جابجایی
و دیگری بوجود آمدن
تغییرات
در این پروژه، به شهرداری ارائه داد:
1- در لایحه اول تقاضا میکند که پروژه در محل دیگری در
ویلودیل به اجرا در آید، و محل فعلی به دلیل فضای سبز و درختان
موجود، به عنوان پارک، طبقه بندی شده و برای آن، نیمکت و
تسهیلات مربوطه مهیا گردند.
2- در لایحه دوم تقاضا میکند که در صورت موافقت با این پروژه،
موارد زیر رعایت گردند:
- خدمات تزریق ایمن یا تحت نظارت، در این محل برای عموم آزاد
نباشد.
- ساکنین این مجموعه، از افراد مسن بیش از ۵۹ سال، انتخاب
گردند.
- کمیته ارتباط محلی، متشکل از ساکنین و خدمه دو مجموعه فعلی
در این مکان، نمایندگان فارسی، روسی و چینی زبان ساکن منطقه، و
نماینده شورای شهر تشکیل شود تا به مشکلات موجود پرداخته و
همزمان، میزان روشنایی و حضور کارکنان طی دوره انتقال افزایش
یابد.
- تا جای امکان در حفظ فضای سبز، امکانات رفاهی و تعداد نیمکت
ها در این محل افزوده گردد.
لایحه
اول
با ۱۸ رای منفی، دو رای مثبت (لی لی+ منطقه ۲۲) و ۵ غایب رد
میگردد.
هیچیک از موارد لایحه
دوم
نیز مورد تایید قرار نمیگیرد.
در اینکه لی لی چنگ، به عنوان یک نماینده وظیفه شناس و دلسوز،
در برآورده شدن خواسته های مخالفین این طرح، تمام تلاش خود را
کرد، جای شکی نیست. ولی اگر بی خانه ها و بی خانمان هایی که هم
اکنون در ویلودیل در پناهگاه و یا در خیابان به سر میبرند را
نیز از ساکنین این منطقه تلقی کنیم، می بینیم که لی لی چنگ، نه
تنها حقوق آنها را نادیده گرفته، بلکه در وظیفه خود، نسبت به
آنها قصور کرده و تبعیض قائل شده است.
خاصه اینکه سکنا دادن به بی خانه ها از وظایف شهرداری ها
میباشد.
عدم همکاری نمایندگان مناطق مختلف و در اولویت قرار دادن
خواسته ساکنین محلات، که بدون استثناء با داشتن چنین همسایگانی
مخالفت میکنند، حل مشکلی که هر روز به گستردگی آن افزوده
میگردد، ناممکن خواهد شد.
در جهت بهبود وضعیت بیش از ده هزار بی خانمان در تورنتو،
شهرداری در سال ۲۰۲۰ طرح واحد های مسکونی پیش ساخته را تایید و
فاز اول آنرا با ساخت
دو مجموعه در مناطق
اسکاربورو
(۲۰)، و
داورکورت
(۹) به اجرا در آورد. فاز دوم به
سه مجموعه واقع در ۱۷۵ کامر
(ویلودیل) و
۵۴۰ سه داروال
(ایست یورک)
و
39 داندالک (اسکاربورو مرکزی) مربوط میگردد که با اتفاق آراء در ماه مارچ ۲۰۲۱
تایید
گردید.
مجموعه سه داروال نیز که با مخالفت هایی از طرف ساکنین آن منطقه
مواجه شده بود، در نوامبر۲۰۲۲ مورد بهره برداری قرار گرفت. ولی
متاسفانه مخالفت با مجموعه ویلودیل، شدت و شکل و شمایل دیگری
به خود میگیرد که در مسیر چند ساله ای که طی کرده، به یکی از
موضوعات اصلی کمپین های
انتخابات شهرداری و استانی مبدل
میگردد.
انجمن محلی، همسایگان و یکی از شرکت های ساختمانی که از قضا
ایرانی
است، دست به دست هم داده و به مخالفت با این پروژه، میپردازند.
آنها به دادگاه املاک انتاریو متوسل شده و تا این تاریخ، مانع
از اجرای این پروژه شده اند.
برای مدتی، واحدهای ساخته شده، در پارکینگ تی تی سی در ایستگاه
فینچ قرار میگیرند. بعد از مدتی با هزینه حدود ۳۵۰ هزار دلار،
به خارج از تورنتو در محلی سرپوشیده با اجاره ای حدود
۷۷ هزار
دلار در ماه، منتقل میگردند. این تاخیر، در مجموع نه تنها بیش
از یک میلیون دلار برای مالیات دهندگان هزینه داشته، بلکه باعث
گردیده که ۵۹ انسان، حدود سه سال از مزایای آن محروم بمانند.
شهرداری برای سرعت بخشیدن به اجرای اینگونه طرح ها که نیاز به
فوریت دارند، به دستورات منطقه بندی ویژه وزیر
(Minister’sZoning
Orders-MZO)
متوسل می شوند که در مورد پروژه کامِر، به دلیل مخالفت
اِستان چو،
نماینده استانی ویلودیل با آن موافقت نمیگردد.
در جواب این
سئوال
که چه چیزی این مکان را متفاوت میسازد، جان فیلیون نماینده
سابق ویلودیل که از حامیان سرسخت این پروژه بود، میگوید:
«سیاست و از بدترین نوع آن».
استان چو، نماینده استانی، لی لی چنگ نماینده شورای شهر،
دانیل
لی، کاندیدای انتخاباتی استانی و شهرداری،
جورجیو ممولیتی، کاندیدای انتخاب میان دوره ای شهردار،
همگی به مخالفت با این طرح پرداخته اند. از آنجا که
علی احساسی،
نماینده فدرال ویلودیل، از همراهان جان فیلیون بوده و مارکوس
برایان فهر، کاندیدای
ترجیحی،
هر دوی آنها در انتخابات شورای شهر بوده، نباید از عدم مداخله
ایشان در این مورد تعجب نمود.
عده ای از ساکنین ویلودیل، به گفته جان فیلیون، تعداد اندکی با
صدای بلند، با تشکیل گروه «صدای
ویلودیل»
بصورت فعال به
مخالفت
پرداخته و تظاهرات برگزار میکنند.
انجمن
محلی بی ویوو/کامر
به اتفاق
پنج انجمن محلی دیگر، به بسیج اعضاء، ساکنین محل و سالخوردگان دو
مجتمع مسکونی مجاور، جمع آوری کمک های مالی،
تماس
با شهرداری، و حضور در دادگاه املاک انتاریو به عنوان شاکی، به
مخالفت با این پروژه میپردازد.
جای تعجبی نیست که شرکت ساختمانی
لیوانت نیز با تماس با شهرداری، با پرداخت کمک های مالی، و
یکی از متقاضیان اصلی تجدید نظر در دادگاه بودن، با این پروژه
مخالفت کرده است.
در ظاهر و در برخورد سطحی و ابتدایی، به نظر منطقی مینماید که
نمایندگان منتخب، تحت خواسته های مردم و کسانیکه به آنها رای
داده اند عمل کنند. با علم براینکه اکثریت مردم در اکثریت
موارد، چه در زمان انتخابات، و چه در رابطه با موضوعات
اجتماعی، ساکت، بی تفاوت و یا در حاشیه قرار دارند، میتوان
چنین برداشت کرد که سیاستمداران، تحت تاثیر عده ای معدود، ولی
فعال و حاضر در صحنه، و یا گروه هایی با قدرت مالی، سیاسی و یا
اجتماعی عمل میکنند و انتظارعدالت از چنین سیستم و ساختاری،
توقعی بیجا، همراه با سرخوردگی میباشد.
ساخت چنین مجتمع های مسکونی برای آسیب پذیرترین بخش جامعه که
در ساختار دموکراتیک کنونی که نه رایی و نه صدایی دارند، همیشه
با مخالفت همسایگان روبرو شده و در آینده نیز این وضع ادامه
خواهد داشت.
اینگونه مخالفت ها، در مکان های مختلف، با انواع دلایل و
بهانه، توجیه شده و خواهد شد.
بررسی آنچه که در رابطه با این مورد گذشت، و موضوع شناخت جامعه
و دموکراسی که با آن آشنایی داریم و عدالت های اجتماعی، آنقدر
مهم است که به آن، در مقالات بعدی بیشتر خواهیم پرداخت.
نسخه
انگلیسی
https://homesfirst.on.ca/
"باید بخشی از
انسانیتمان را خاموش سازیم تا بتوانیم
به راه خود ادامه دهیم و از کنار انسان
دیگری که در چنین شرایط سختی است بگذریم."
شش
انجمن محلی در مخالفت با این پروژه
نامه استن چو به وزیر امور شهری و مسکن در رابطه با تقاضای عدم
موافقیت با تغییر کاربری
بازگشت
به صفحه
اصلی
|