|
حکمت این قصه چیست، که چه درایران و چه در کانادا، میبایست
همان الگو را شاهد باشیم!
حکومت در ایران و آنهاییکه چند سالی است که کنگره ایرانیان را
در اختیار خود گرفته اند، با اعمالشان اثباتی بر ناحقی و بی
کفایتی خود میباشند. چه اینجا و چه آنجا، کسانی هم که هزینه
های آنرا متحمل میشوند، شایسته همانند.
بار ها تکرار کرده ام که بررسی پدیده های اجتماعی در سطح یک
کشور کار ساده ای نیست. ولی بررسی یک کامیونیتی چهارصد هزار
نفره و تنها نهاد دموکراتیک آن از نظر ساختاری، که به همه چیز
شباهت دارد، جز دموکراسی، تا اندازه ای ما را با ریشه مشکلات
آشنا و کمک میکند که به ماهیت جمعی و فردی خود پی میبریم.
کمتر میتوان به روند دموکراتیک انقلاب ۵۷ خورده گرفت. اینرا
کسی بر زبان میاورد که در آن مشارکت داشته و تحت عناوین مختلف
آنرا در آنزمان تایید و در اولین انتخاباتی که نیازی به تقلب
نداشت، به آن رای مثبت داده است.
آنچه در سال ۲۰۲۰ در رابطه با کنگره ایرانیان، بعد از دو سال
درگیری های قضایی و سالمترین و گسترده ترین انتخابات روی داد،
در سطح چنین نهادی میتواند انقلابی به حساب آید.
حاصل هر دو، در اختیار قرار گرفتن قدرت در دست کسانی باشد که
در بی کفایتی شان جای شک و شبه ای نیست.
حقیرترین مجمع عمومی کنگره ایرانیان در روز شنبه ۶ جولی، با
حضور تعدادی کمتر از ۳۰ نفر به مدت یکساعت و نیم بصورت مجازی
برگزار گردید. مشاهده
ویدئو
این مجمع عمومی که بیشتر به یک مهمانی خصوصی رفقا شباهت داشت،
جز با اندوه و تاسف امکان پذیر نیست.
حقارتی که اعضای هییت مدیره سخت تلاش نمودند که با تعریف،
تمجید و قدردانی از یکدیگر و بزرگ نمایی فعالیت های انجام شده،
صورت خود را با آن سرخ نگاه دارند. طوری عمل نمودند که انگاری
بهتر از این کسی نمی توانست.
تعداد اعضاء به سقوط خود ادامه میدهد، از ۲۸۴ نفر سال گذشته به
۱۷۴، و رای دهندگان از ۱۶۳ به ۹۷ نفر تنزل پیدا میکند. دو
تغییرات در اساسنامه که در رفع مشکلات این نهاد اثری نخواهد
داشت به تصویب رسیده و امسال نیز مانند سال گذشته دو کاندیدا
بدون رقابت به هییت مدیره پیوستند.
در واکنش به
نامه
ارسالی هفته گذشته به هییت مدیره که به امضای ۱۸۸ نفر از
فعالان اجتماعی رسیده و تقاضا کناره گیری آنها را کرده است،
هییت مدیره، اعلامیه
خجولی
را تحت عنوان حملات بی پایه علیه کنگره ایران در تارنمای خود
منتشر کرده است. در این بیانیه به ماهیت دموکراتیک این نهاد و
انتخابات زیر نظر نماینده قانون در سال ۲۰۲۰ اشاره میشود.
تنها راه بوجود آوردن تغییرات در این نهاد را پیوستن به آن و
شرکت در انتخابات عنوان میکند اما بدون آنکه بپذیرد به مدت سه
سال از تمدید عضویت یکی از اعضای قدیمی و علاقمند این نهاد
خودداری کرده و مانع شرکتش در فعالیت های این نهاد و انتخابات
شده است.
ادب ایجاب میکند که با بی ادبان با ادب بیشتر سخن گفت. پیام
تبریک خود را به هییت مدیره، بخصوص دو عضو جدید، شیلا دعایی از
مونترال و ارغوان امامی از ونکوور که تا امروز چهره خود را
پنهان نگاهداشته است، از طریق ایمیل ارسال نمودم. صمیمانه حرف
دل خود را که میتواند حرف دل بسیاری از اعضای این نهاد در مجمع
عمومی باشد، اینچنین درمیان گذاشتم:
بدون آنکه مانعی بر سر راه شما باشد، سه سال کنگره را دربست در
اختیار داشته اید. خود قضاوت کنید که چه کرده اید:
گفتگو:
مگر نه اینکه فوروم کنگره محیط گفتگو، مبادله نظر، ارائه
پیشنهادات، مطرح کردن مشکلات، پیدا کردن راه حل و تماس میان
اعضاء و هییت مدیره است؟ خودتان قضاوت کنید که چه
بلایی
بر سر آن آورده اید. آیا در این رابطه از کرده خود
راضی
هستید؟
مشارکت:
مگر نه اینکه کارایی و توانمندی این نهاد به میزان مشارکت
اعضایش بستگی دارد. میزان مشارکت اعضاء در سه سال گذشته در چه
حد بوده است؟ مگر نه اینکه هر سال کمتر هم شده است؟ در مجموع
چند داوطلب در فعالیت های کنگره در سه سال گذشته شرکت داشتند؟
به غیر از جلسات آموزشی و گفتگو که توسط دو تن از اعضای هییت
مدیره صورت میگیرد، چه برنامه های دیگری وجود دارد که داوطلبان
در آن سهمی داشته اند؟ در این رابطه افتخار شما به چیست؟
فراگیری:
آیا نظرسنجی بیطرفانه و منصفانه تر از آنچه تعداد اعضای یک
نهاد فریاد میکشد، میشناسید؟ آیا ریزش تعداد اعضاء از ۳۵۰۰ به
۱۷۴ نفر در سه سال گذشته، به تنهایی نشان دهنده بی کفایتی
مدیریت این نهاد نیست؟
چرا حتی موافقین شما حاضر نیستند که برای اهدافی که دنبال
میکنید، در کنار شما باقی بمانند؟ آیا جز ممانعت از در اختیار
قرار گرفتن این نهاد به دست مخالفین، هدف دیگری را دنبال
میکنید؟ آیا شما از چنین فرافکنی احساس رضایت میکنید؟
اعتبار:
چه افتضاح دیگری لازم است که روی دهد تا شما را متقاعد کند که
این نهاد نه تنها اعتبار خود را از دست داده است، بلکه جامعه
کانادایی نیز به آن
مشکوک
شده است. آیا این بی اعتباری، شما را آزار نمیدهد؟
پیام شما در واکنش به نامه ارسالی ۱۸۸ فعال اجتماعی که از طریق
بیانیه ای که در تارنمای کنگره منتشر ساخته اید، را شنیدم.
برای تغییر هیت مدیره، روش های دموکراتیک را پیشنهاد میکنید، و
دعوت به پیوستن به کنگره و شرکت در انتخابات میکنید. آیا مورد
من که سه سال از تمدید عضویتم خودداری و مانع از شرکتم در
انتخابات شده اید، نمونه ای از تناقض در گفتار و عدم حسن نیت
شما نیست؟
راه حل ساده و در یک قدمی ماست. کمپینی آغاز شده با نیرویی
تازه، و شما عزیزان خسته و سرخورده.
با یکدیگر همکاری کنیم. امتیاز بدهیم و امتیاز بگیریم و
سربلنددر کنار هم، فصل نویی را آغاز کنیم. از گذشته و تجربه
های آموخته بهره بگیریم. با علم بر اینکه یک جناح سرخورده در
جهت منافع کامیونیتی و دموکراسی نیست، بیشتر از هر زمان دیگر
تلاش کنیم که برنده و بازنده ای در میان نباشد.
چه از طریق مجمع عمومی فوق العاده و چه از طریق انتخابات سال
آینده که قرار است ۷ عضو هییت مدیره جایگزین گردند، بزودی
تغییرات اساسی در کنگره صورت خواهد گرفت.
بیاییم اینبار به مسیر بیشتر از مقصد، برای روش بیشتر از نتایج
اهمیت قائل شویم. از هم اکنون تغییراتی را در نحوه تفکر و عمل
خود بوجود آوریم تا همه برنده باشیم.
در وضعیت فعلی سه مشکل اساسی در فراگیری کنگره وجود دارند که
نتایج آنرا سال به سال بیشتر در میابیم، و تا تغییراتی در آنها
بوجود نیاید از بن بست فعلی خارج نخواهیم شد. لازم است که هییت
مدیره:
۱- از جمع آوری اطلاعات اعضاء از طریق مدارک شناساسی پایان
دهد.
۲- در نحوه استفاده از حق عضویت های دریافتی با خود اعضاء به
توافق برسد.
۳- شرایط را برای برگزاری انتخاباتی سالم که مورد تایید همگان
باشد فراهم سازد.
باز گرداندن اعتماد و اعتبار، یکشبه صورت نمیگیرد. دوره جدید
را بهانه ای قرار دهیم، حضور ۷ زن را در هییت مدیره به فال نیک
بگیریم. با بوجود آوردن تغییراتی در فوروم کنگره، محیط را برای
گفتگو مهیا سازیم. بخصوص از جمع آوری قوا، لشکرکشی و ایستادن
در مقابل کمپین بازسازی و تکرار گذشته بپرهیزیم.
VIDEO
VIDEO |