افکار عمومی، حربه بازدارنده

افکار عمومی، حربه بازدارنده

پنجشنبه ۲۹ آگوست ۲۰۲۴
نشریه شهرما (تورنتو) مهدی شمس

بازگشت به صفحه اصلی

این هفته مطلبی را در سوشیال مدیا تحت عنوان، «باد، خورشید و افکار عمومی» به اشتراک گذاشتم. از پیشرفت های تکتولوژی در امکان استفاده از انرژی های طبیعی همچون باد و خورشید که تحت عنوان انرژی سبز میشناسیم سخن به میان آوردم. این تحولات در سال های اخیر تاثیرات فراوانی در محافظت از محیط زیست بوجود آورده اند.

برج های بلند با تیغه های عظیم و پانل های خورشیدی که بر روی سقف خانه ها و در بعضی مناطق در سطح های وسیع دیده میشوند، گرچه از نظر تکنولوژی بسیار پیشرفته هستند ولی در رابطه با انرژی های طبیعی، همیشه بصورت رایگان در اختیار ما بوده اند.

به موازات این تغییرات، پیشرفت تکنولوژی در صنعت ارتباطات نیز، زندگی روزمره ما را، بخصوص در رابطه با آزادی و حق بیان دگرگون کرده اند. با اینکه حدود دو دهه با سوشیال مدیا آشنا و از آن استفاده میکنیم، هنوز آنطور که باید از آن در جهت پیشبرد اهداف جمعی استفاده نمیکنیم.

اگر در گذشته، رسانه هایی که تحت اختیار تعدادی معدود و بخصوصی از افراد اداره میشدند افکار عمومی را شکل میدادند، امروز بدون آنکه کنترل متمرکزی وجود داشته باشد، افکار عمومی میتوانند هر لحظه شکل های مختلفی به خود بگیرند. کافی است که تعداد بیشتر و قابل توجهی از افراد، نظرات خود را پیرامون موضوعات خاص و حساس مطرح نمایند تا افکار عمومی شکل گرفته و درجهت منافع جمعی تاثیرگذار باشند.

شاید در ابعاد وسیعتر، عوامل دیگری را نیز باید در نظر گرفت، ولی در سطح کامیونیتی و بخصوص کنگره ایرانیان که مد نظر من است، در تاثیرگذاری آن، جای شکی نیست.

از اینرو تحت عنوان «هر هفته یک مطلب» کمپینی را عنوان کردم. اگر هر کدام از ما در کنار فعالیت های خود در سوشیال مدیا، خود را به اظهار نظر در رابطه با یکی از فعالیت های کنگره و آنچه در کامیونیتی میگذرد ملزم کنیم، بدون آنکه نیاز به تشکل خاص، برنامه ریزی و توان اجرایی باشد، افکار عمومی شکل خواهند گرفت.

شکی نیست که پیشگیری، بهتر از درمان است. افکار عمومی میتوانند نیروی بازدارنده قبل از آغاز فعالیت های بیمورد و چه بسا مخرب باشند.

بطور مثال، هییت مدیره میتواند، حذف، سانسور وممانعت از انتشار مطالب یک نفر مانند من، همانطور که در رابطه با این موضوع در فوروم کنگره صورت گرفت، را بدون آنکه مشکلی برای آنها بیافریند، عملی نمایند. ولی اگر تعداد بیشتری از افراد بدون آنکه به مقابله بر خیزند، فقط نظر خود را مطرح میکردند، بدون شک هییت مدیره مجبور میگردید که با احتیاط بیشتری عمل کند.

مثال دیگر بهره گیری مجدد، محمد وحیدی راد، از امکانات کنگره در جهت تبلیغ شغلی خود است. یکشنبه گذشته، ایشان یکبار دیگر مصاحبه ای را به نام کنگره ایرانیان پیرامون انجمن بازرگانی ایران و کانادا که مدیریت آنرا خودش به عهده دارد برگزار میکند.

در نوامبر ۲۰۲۲ دانیل باقر سروستانی، یکی از اعضای هییت مدیره دوره قبلی، پادکست مصاحبه ای را تحت عنوان «مصاحبه با رئیس انجمن بازرگانی ایران و کانادا» تهیه و از طریق شبکه ارتباطاتی کنگره منتشر میکند. جالب توجه اینکه محمد وحیدی راد همین مصاحبه را تحت عنوان گفتگو با محمد راد در ارتباط با مسائل تحریم ها بین ایران و کانادا در کانال یوتیوب خود به اشتراک میگذارد.

امسال، همانکار را مونا برقعی که گفتگوهای آموزشی در رابطه با سلامت روان را در اینستاگرام اجرا میکند، مصاحبه ای تحت عنوان «کار آفرینی: از ابتدا تا در آمد» را با محمد وحیدی راد ترتیب میدهد.

جالب توجه اینکه محمد وحیدی راد در تاریخ ۱۴ آگوست اعلام میکند که گروه تلگرامی برای کمک به مهاجرین جدید، در کنگره ایرانیان راه اندازی شده و از داوطلبان دعوت به همکاری میکند. دو هفته بعد، این مصاحبه را ترتیب میدهد که از اول تا آخر از مهاجرین سرمایه گذار، و تجارت میان ایران و کانادا سخن میگوید.

تعجب نخواهم کرد اگر ایشان با تازه واردینی که به نعمت جنبش زن، زندگی، آزادی، به رویاهایشان برای خروج از ایران دست یافته اند، شناختی نداشته باشد. این عزیزان چند نفری در یک اطاق و آنهم اطاق هایی که دیوار کشی شده اند، زندگی میکنند و به دنبال هر کاری هستند تا قبل از اینکه پس اندازهای اندکشان به پایان برسد، بتوانند درآمد ناچیزی داشته باشند، و مجبور به بازگشت به ایران نگردند. با مواردی برخورد داشته ام که باعث شرمساری هر هموطن میگردد.

در این شرایط یکی از اعضای هییت مدیره از مبادلات ارزی روزانه چند صد میلیون دلاری که سرمایه های ملت ستم کشیده ایران است سخن میگوید. خودمان را جای این عزیزان بگذاریم. آیا انتظار داریم که آنها نسبت به کنگره، محمد وحیدی راد و کامیونیتی چه احساسی داشته باشند؟

آیا محمد وحیدی راد، همانطور که در این مصاحبه، به سرمایه داران پیام میرساند، میتواند به این تازه واردین هم بگوید که اعتماد به نفس داشته باشند؟ انجمن بازرگانی ایران و کانادا چه کمکی میتواند به این افراد کند؟ اصلن هدف از اجرای مجدد این مصاحبه چه بوده است؟

آیا مشاهده تداخل منافع برای هییت مدیره و اینکه یکی از اعضای هییت مدیره اینگونه از این نهاد بهره گیری میکند اینقدر مشکل است؟ چشم من یکی را که کور کرده است.

محمد وحیدی راد در این گفتگو اصرار میورزد که حجم مبادلات تجاری میان ایران و کانادا را خیلی بالا بنمایاند. هدف ایشان از مطرح کردن این موضوعات، آنهم در سطح کنگره برای چیست؟ آیا ایشان قصد دارد به ما بقبولاند که تحریمی در کار نیست؟

یکبار دیگر، مانند مصاحبه قبلی، ایشان اعلام میدارد که به پیشنهاد دولت کانادا چنین انجمنی را تاسیس کرده است. او به صورت غیر مستقیم قصد دارد این پیام را القاء کند که هدف دور زدن تحریم ها توسط دولت کانادا بوده است.

فکر میکنید که چند نفر به این موضوع در فوروم کنگره واکنش نشان داده اند؟ مورد آنقدر فاحش و شرم آور است که حتی حامیان همیشگی سعی کرده اند که از آن فاصله بگیرند. اگر تعداد بیشتری از افراد فقط با یک کامنت کوتاه نظر خود را در رابطه با این مصاحبه مطرح کرده بودند، آیا چنین رفتارهایی ادامه پیدا میکرد؟ آیا باز هم نیاز به نظر سنجی بود؟

آیا تعداد اندکی از افراد و یا این نهاد با ۱۷۴ عضو میتوانستند به جای کامیونیتی ۴۰۰ هزار نفره سخن بگویند و نظرات شخصی خود را به عنوان نظرات بخشی از کامیونیتی ارائه دهند؟

آیا یک خودسانسوری نسبت به مطرح کردن موضوعات نامعقول بوجود نمیامد؟ آیا باعث موفقیت فعالیت ها در جهت منافع جمعی و ممانعت از سوء استفاده از امکانات کنگره در جهت منافع شخصی، مانند چنین مصاحبه ای نمیشد؟

واکنش به آنچه پیرامون ما میگذرد وظیفه شهروندی است که حاصلش حفاظت از محیط زیستی میباشد که بتوان در آن روابط سالمی با یکدیگر داشت.

باشد که دریابیم فقط با مطرح کردن نظر خود بصورت دوستانه و با حسن نیت، افکار عمومی، مانند انرژی های طبیعی میتوانند همچون عاملی بازدارنده در جهت محافظت از محیط زیست مورد استفاده قرار بگیرند.