|
حضور هییت مدیره کنگره ایرانیان در کمیسیون تحقیق مداخلات دولت
های بیگانه در انتخابات فدرال و سازمان های دموکراتیک یکی از
برگ های تاریک تاریخچه ۱۶ ساله این نهاد میباشد. هم از لحاظ
عدم شفافیت، پنهان سازی عمدی، عدم کارایی، و هم از لحاظ بی
معنا بودن هییت مدیره و خلاصه شدن آن به دو الی سه نفر که خدا
داند انگیزه آنها از اینگونه عمل کردن چیست.
علاوه بر مطالب متعدد در سوشیال مدیا، این هفتمین مقاله من در
این رابطه است. از آنجاییکه این مقالات در آرشیو نشریه شهرما و
سایت انجمن اعضای کنگره ایرانیان موجود و در دسترس همگان
میباشند، به گذشته این کمیسیون زیاد نمیپردازم. فقط یاد آور
میشوم که این کمیسیون فعالیت های خود را از سپتامبر سال گذشته
آغاز و در مارچ امسال، با در خواست با تاخیر کنگره ایرانیان
برای حضور در هر دو بخش این کمیسیون، یعنی مداخلات صورت گرفته
و راه حل برای ممانعت از آن موافقت گردید.
اطلاعات مختصری از بخش اول حضور هییت مدیره در جلسات عمومی که
به مدت ۱۵ روز طول کشید و به گزارش کمیسیون در ماه می انجامید
در اختیار است. نهاد
"عدالت
جمعی ایرانیان"
متشکل از فعالان اجتماعی شناخته شده کامیونیتی از جمله کاوه
شهروز در مرحله دوم این کمیسیون، مشارکت داشته که آنها نیز در
اطلاع رسانی رغبتی از خود نشان نمیدهند.
مرحله جدید از ماه سپتامبر امسال آغاز و نام دیمتری لاکاریس
وکیل، کاندیدای رهبری حزب سبز در سال ۲۰۲۰، به عنوان نماینده
کنگره ایرانیان در رونوشت جلسات ظاهر میگردد. ایشان همان
کسی
میباشد که از اعضای غیر ایرانی حزب سبز دعوت کرده بود که به
کنگره پیوسته و در انتخابات ۲۰۲۰ شرکت کنند.
از آنجاییکه کمیسیون تحقیق فقط یکبار در جلسه
آپریل
۲۰۲۴ هییت مدیره مطرح و آخرین صورتجلسه به
ماه می
مربوط میگردد، اطلاعات در اختیار گذاشته در این رابطه در حد
صفر است. مشخص نیست که حضور لاکاریس به چه منظور و هزینه های
آن چگونه پرداخت خواهند شد.
قابل ذکر اینکه دیمیتری لاسکاریس ادعاهای دولت ترودو مبنی بر
"دخالت خارجی" در سیاست کانادا را
کلاهبرداری
میخواند.
در صورتجلسه
ماه آپریل
هییت مدیره عنوان شده است که مونا قاسمی نایب رئیس، و آسوده
نوین، سرپرست کمیته فرهنگی نمایندگی کنگره ایرانیان را در
کمیسیون عهده دار خواهند بود. در ماه اکتبر از طریق
عکسی
که کنگره در سوشیال مدیا به اشتراک میگذارد، اینطور برمیاید که
آرزو خدیر، رئیس کنگره، مونا قاسمی، نایب رئیس، محمد وحیدی
راد، خزانه دار، و امیر حسن قاسمی نژاد، تفرشی، سرپرست کمیته
سیاست
گزاری برای شرکت در جلسات عمومی در اتاوا حضور داشته اند.
امیر حسن قاسمی نژاد تفرشی در جلسه عمومی دوم اکتبر در رابطه
با نفوذ و مداخله نهاد و رسانه های خارجی و تاثیر پذیری
نمایندگان پارلمان،
سخنانی
را در دو نوبت به مدت یازده دقیقه مطرح میکند.
در جلسه عمومی ۳ اکتبر
مارک فلین،
معاون کمیسر مسئول سیاست هال فدرال پلیس، سخنانی را در رابطه
با مداخلات جمهوری اسلامی مطرح میکند. رسانه مجازی آتش در این
رابطه
اینچنین
گزارش کرده است:
«خانواده‌های قربانیان کانادایی پرواز اوکراینی از سوی ایران
تهدید میشوند تا از حکومت انتقاد نکنند؛
پلیس کانادا
RCMP
اعلام کرده حکومت ایران خانواده‌های قربانیان کانادایی پرواز
PS752
را مورد تهدید و آزار قرار میدهد تا آنها را از انتقاد کردن
از تهران باز دارد.
پلیس کانادا این خبر را خطاب به تحقیقات عمومی درباره مداخلات
خارجی
Foreign Interference Inquiry
اعلام کرده است.
آقای
Mark
Flynn،
معاون کمیسر مسئول سیاست‌های فدرال در پلیس کانادا می‌گوید
سرکوب فراملی
(گزارش جلسه عمومی سوم اکتبر، صفحه ۲۶) بزرگترین تهدیدی است
که در حوزه مداخلات خارجی از طرف ایران وجود دارد.
لازم به ذکر است، سرکوب فراملی
به این معناست که کشوری در ورای مرزهای خود اقدام به ساکت کردن
صدای شهروندان فعلی یا سابق خود کند.
آقای
Flynn
می‌گوید: «ایران بستگان قربانیان پرواز
PS752
که ساکن کانادا هستند را هدف قرار میدهد تا آنها را از انتقاد
کردن از حکومت باز دارد.»
به گفته او، اقدامات ایران در قبال این خانواده‌ها به این
معناست که پلیس کانادا باید رویکردی چند لایه برای تعامل با
این افراد و حمایت از آنها در پیش بگیرد.
گفتنی است، خانواده‌های قربانیان این پرواز، در دادگاه‌های
کانادا، تحت قانون «عدالت برای قربانیان تروریسم»، از ایران
شکایت کرده‌اند.
آقای
Mark Arnold،
وکیل در تورنتو که نمایندگی ۹ خانواده از قربانیان این پرواز
را برعهده دارد، می‌گوید: «دست‌کم نیمی از موکلان من درخواست
کرده‌اند که هویت‌شان پنهان بماند. خانواده‌های آنها مورد
تهدید قرار دارند و نگران انتقام‌جویی حکومت ایران هستند.»
تهدید خانواده های قربانیان پرواز که جای خود دارد. جمهوری
اسلامی در ایجاد وحشت و تهدید، به احدی رحم نکرده و نیازی
ندارد که بصورت مستقیم و در یونیفروم های نیرو های انتظامی و
یا بسیجی به ساکت کردن و سرکوب مخالفین خود در کشور های خارجی
بپردازد. بگذریم که در
رسانه های
سراسری عنوان شده که تا همین اواخر دولت چین از طریق مراکز
پلیسی که در کانادا ایجاد کرده به ایجاد رعب در میان شهروندان
مخالف خود پرداخته است.
کافیست که نگاهی هم به کنگره ایرانیان بیاندازیم. از زمان شکل
گیری هییت مدیره های سراسری
موانعی
برای پیوستن به کنگره بوجود آمده است. تخریب فعالان اجتماعی تا
حدی پیش میرود که حتی رئیس فعلی کنگره،
آرزو خدیر
پزشک، تهمت زدن به رقبای انتخاباتی خود را غیر اخلاقی ندانسته
و به آن تن در میدهد. جای تعجب نیست که تعداد اعضای این نهاد
به
۱۷۴
نفر تنزل کند.
سانسور و حذب مطالب و افراد در فوروم کنگره امری عادی تلقی
میشوند. بی پروایی به حدی میرسد که محمد وحیدی راد، خزانه دار
و یکی از مدیران فوروم کنگره، به روابطش با نهاد ها و مقامات
جمهوری اسلامی فخر میفروشد. مشارکت و مدیریت از طریق «هویت
پنهان» که پدیده ای مشابه « لباس شخصی ها» میباشد را مرسوم
میسازد.
علاوه بر تخریب، توهین، تعرض و تهدید، مادام اقدامات
قانونی
را یادآور میشود.
کنگره ایرانیان که تا همین اواخر به مدت چهار سال در خاموشی به
سر میبرد، با آغاز فعالیت های دو
کمپین
برای بوجود آوردن تغییرات و
بازپسگیری
این نهاد از خواب زمستانی بیدار و دوباره فعال میگردد.
همانطور که بار های مسئولین و مقامات امنیتی کانادا مطرح کرده
اند، مقابله با مداخلات و گسترش نفوذ و حضور دولت های بیگانه،
و ممانعت از تخریب آنها بدون
مشارکت
کامیونیتی ها که شناخت بهتری از این نوع فعالیت های دارند،
امکان پذیر نیست.
بخشی از علت این سرکوب ها را باید در ضعف های فرهنگی و بیگانگی
خود به دموکراسی بجوییم که باعث توانمندی آنها میگردد. اگر هر
کدام از ما کمی بیشتر در فعالیت ها حضور داشتیم، همسویان جسارت
نمیافتند که بصورت آشکار به تعرضات خود ادامه دهند. افکار
عمومی
بازدارنده از طریق حضور من و شما در صحنه و با در میان
گذاشتن نظرات خود شکل میگیرند. زمانی که ما با پای خود کنگره و
فوروم را ترک و سکوت میکنیم، و برای تشویق دیگران به کناره
گیری حتی
کمپین هم راه میاندازیم و به آن افتخار میکنیم، نباید جای
تعجبی برای ما باقی بماند که چرا هییت مدیره های چند سال اخیر
کنگره اینچنین عمل میکنند.
نمونه اش اخراج سه مخالف بازمانده در فوروم کنگره است. یکی
خاموش و
دیگری
خشم خود را به سوی اخراجی سوم که من باشم روانه میسازد. که
عدم ادب آموزی از بی ادبان، نه تنها نشان از بی ادبی بلکه
اثبات خلایق هر چه لایق است.
گروه فیسبوکی لتس تاک آی سی سی
به شخصه با بسیاری از گفته های دیمیتری لاسکاریس در این رابطه
موافق هستم و از این افسوس میخورم که چرا همسویان به گونه ای
عمل میکنند که افرادی مانند من که دموکراسی برایم خیلی اهمیت
دارد به مخالفت با آنها بپردازم.
نمیدانم که چگونه همسویان میتوانند هر چقدر هم که مقابله با
ابرقدرت ها که بصورت آشکار به حقوق ملت ها تعرض میکنند اهمیت
داشته باشد، جنایات جمهوری اسلامی علیه شهروندان خودش را
نادیده بگیرند. اینجاست که به اهداف آنها شک کرده و این احتمال
را میدهم که مقابله با غرب و ابرقدرت ها پوششی برای منافع خود
در حمایت از جمهوری اسلامی باشد.
چرا هییت مدیره کامیونیتی را نامحرم میداند؟
چرا دیمیتری لاسکاریس میبایست ما را در جریان ارتباط خود با
هییت مدیره و حضورش در کمیسیون تحقیق به نمایندگی از کنگره
مطلع سازد؟
چرا
از طریق ایشان میبایست مطلع گردیم که برای اینکارش هزینه ای
دریافت نمیکند؟
در تعجبم که فرهنگ جمهوری اسلامی چگونه توانسته تا این حد در
این افراد نهادینه گردد؟ آیا این افراد به تشخیص خود اینگونه
عمل میکنند و یا اینکه کسی اینگونه عمل کردن را به آنها دیکته
میکند؟
مشخص نیست که کدامیک از این دو از دیگری بهره میگیرد.
قابل ذکر اینکه دیمیتری لاکاریس در انتخابات ۲۰۲۰ از اعضای غیر
ایرانی حزب سبز خواسته بود که در حمایت از گروه پویش به کنگره
پیوسته و به کاندیدا های آنها رای دهند.
لینک ویدئو کامل
https://www.youtube.com/watch?v=g6tcK-0vyoU&t=316s
|
حضور هییت
مدیره در کمیسیون تحقیق
هفتمین مقاله
در رابطه با کنگره و کمیسیون
عدم تمایل
برای اطلاع رسانی
مداخله مجدد
دیمیتری لاکاریس
اطلاعات در حد
صفر
دخالت خارجی
یک کلاهبرداری است
سخنان امیر
حسن قاسمی نژاد تفرشی در کمیسیون
تهدید خانواده
های قربانیان پرواز
جمهوری اسلامی
و سرکوب فراملی
شکایت ۹
خانواده قربانیان پرواز
سرکوب فرامی
در کنگره ایرانیان
هویت پنهان و
یا لباس شخصی ها
تهدید از طریق
اقدامات قانونی
مشارکت
کامیونیتی در مقابله با سرکوب
ضعف های
فرهنگی و بیگانگی با دموکراسی
خلایق هر چه
لایق |