July 17,  2014
با تشکر از  شهرما 

چرا دیوید موسوی اعتراض خود را علنی نکرده، و یا چرا اعضای هییت مدیره جدید با سکوت خود تن به این طرح داده اند، سئوال برانگیر میباشد. چه ارزش، مقام و منافعی در عضوی از هییت مدیره بودن نهفته است، که هر ساله باید شاهد اینچنین مواردی باشیم. چرا نباید افرادی به کنگره روی آورند که جز خدمت به کامیونیتی به چیز دیگری نیاندیشند؟

اگر قرار است امسال را نیز مانند سالهای گذشته بی ثمر بگذرانیم، چرا نباید از این موضوع به نحو احسنت بهره برداری کرده، و آنرا تمرینی برای دموکراسی بدانیم. چرا ما نیز همچو جامعه بزرگتر که لایحه سی-24 را مغایر با اساسنامه کانادا و منشور حقوق شهروندی و دموکراسی میداند، نباید با آن مقابله ای جدی تر نمائیم. ما نیز میتوانیم به هییت مدیره و تک تک اعضای آن فرصتی جهت تصحیح حرکت خود داده، و در غیر اینصورت از طریق قانون حق خود را بدست آوریم. از این طریق شاید بتوانیم به خود و کامیونیتی پیامی داده باشیم، که در کشوری که استوار بر قوانین میباشد، میبایست نحوه عمل و تفکر خود را با آن وفق دهیم. احترام به قوانین و احقاق حق هر دو وظیفه هر شهروند میباشند. سهل انگاری و کوتاهی از هر کدام از آنها تخریب تدریجی جامعه ای میباشد که در آن زندگی میکنیم.

شاید که بی مورد نباشد که از حقوق دانان جامعه دعوت کنیم، برای روشن نمودن و بالابردن سطح آگاهی جمعی به تجزیه، تحلیل و تشریح این مورد بپردازند. در صورتی که این عمل را خلاف اخلاق و قانون میدانیم، خود را آماده نموده و با صرف وقت و پرداخت هزینه های لازم نشان دهیم که شایسته آنی هستیم، که برای به دست آوردنش زحمت جا به جا شدن را به خود داده و به این سرزمین روی آورده ایم.

جای تاسف است که ارگانی را که برای رفع مشکلات کامیونیتی بوجود آورده ایم، خود باید مشکلی اضافه بر مشکلات دیگر ما گردد. افسوس، زمانی را که میبایست در منسجم کردن نیروهای خود در حمایت از مسعود حاجیوند، پناهجوئی که در خطر دیپورت شدن قرار دارد، بکار بریم، مجبور هستیم آنرا در برخورد با هییت مدیره کنگره که مخالف اساسنامه و اصول اخلاقی رفتار مینماید، به هدر دهیم.

انگاری که 100 سال استبداد آنچنان در تار و پود ما اثرات منفی به جا گذاشته، که خواسته و ناخواسته به هر کاری که دست میزنیم، رفتارمان میبایست غیر دموکراتیک باشد. تمام سعی به عمل آمد تا حرکت اعتراضی به لایحه تبعیضی سی-24 جنبه سیاسی پیدا نکند. ولی متاسفانه به دلیل جهالت و یا غرض ورزی آن معدود افرادی که فقط با حضورشان در صحنه میتوانند تفرقه بوجود آورند، این اجازه داده نشد که این حرکت از سیاست و یا منافع فردی تنی چند به دور باقی بماند. با وصف این از تمامی کامیونیتی دعوت میکنیم که با نادیده گرفتن کجروی ها، با حضور بیشتر خود در صحنه، و بخصوص با شرکت انبوه در دومین گردهمائی که در این رابطه قرار است در روز یکشنبه 20 جولای ساعت 3 الی 6 بعد از ظهر در سیویک سنتر نورت یورک، 5100 خیابان یانگ برقرار شود، هم مانعی برای این غرض ورزی ها بوده و هم باعث حفظ اتحاد در کامیونیتی باشند.

برای دسترسی به مقاله ای که از آن صحبت به عمل آمد، اطلاعات مربوط به گردهمائی روز یکشنبه، و همچنین آخرین اخبار از وضعیت مسعود حاجیوند و فعالیتهائی که در حمایت از او انجام میگیرد،  به سایت "همبستگی و حمایت" مراجعه شود.

www.savemasoud.com

بالاخره بعد از دو ماه غیبت، کنگره ایرانیان با اعلام بیانیه ای که آنهم به صورت جوابیه ای طلبکارانه مینمود سکوت خود را شکست. آنچه را که به صورت شایعه در کامیونیتی مطرح شده بود تائید، و به صورت رسمی باز گو نمود. انگاری که ترس از واکنشی شدید از طرف کامیونیتی، هییت مدیره را مجبور کرده بود تا که آنقدر صبر نماید، که این خبر در جامعه خود بخود پخش شود، عکس العمل به آن مشخص شده، و در صورت وجود شرایط مناسب مطرح گردد. استعفاء سارا تخشا بلافاصله بعد از انتخابات، انتصاب رضا بنائی جهت جایگزینی او، و انتخاب ایشان به عنوان ریاست کنگره، وقایع سئوال برانگیزی بودند، که چند تن از اعضاء عادی کنگره از طریق نامه ای اعتراض آمیز به هییت مدیره، نظریات خود را اعلام نمودند. علاوه بر آن، نگارندگان این نامه این حرکت را مغایر با اساسنامه کنگره دانسته، از عدم شفافیت، و مطلع نساختن کامیونیتی از فعالیت های انجام شده در شش هفته آغازین سال جدید، گلایه نموده اند.

حال در مییابیم، نکاتی را که در مقاله 15 می (ایران استار1009)، در رابطه با جلسه انتخاباتی کنگره به آنها اشاره کرده بودیم، بی اساس نبوده است. استعفا سارا تخشا که قبل از انتخابات صورت گرفته بود، و رای گیری اساسنامه ای که یکسال برای آن کار شده و قرار بر آن بود که در مجمع عمومی سالیانه انجام گیرد، هر دو در شب قبل از انتخابات تغییر و تصمیماتی دیگر در باره آنها اتخاذ میشود. سارا تخشا استعفا خود را پس میگیرد، و اساسنامه به رای گیری گذاشته نمیشود. دیوید موسوی نایب رئیس کنگره راهی جز استعفای خاموش برای خود نمی بیند. اسدپورسخنگوی مجمع عمومی میگردد، دیوید در جمع حضار نشسته و در تمام طول جلسه لب به سخن نمی گشاید. زمانی که بهروز آموزگار کاندیدای انتخاباتی و یکی از اعضائی که در بازنگری اساسنامه جدید سهمی داشته، پیشنهاد مینماید که حداقل چند ماده اصلی اساسنامه به رای گیری گذاشته شود، جناب اسدپور کمبود وقت را عنوان کرده و از کنار موضوع میگذرد.

با در نظر گرفتن این نکات، بسادگی این شک بوجود خواهد آمد، که تغییراتی که امروز شاهد آن هستیم از قبل طراحی شده اند. در صورت صحت آیا میتوان نامی غیر از دور زدن دموکراسی، توطئه و یا کودتا بر آن گذاشت؟ نام هائی که شاید باعث اعتراض و ناخوشایندی بعضی از افراد جامعه قرار گیرند. چرا نباید هر حرکت و عملکردی را با نام خودش و بدون تعارف بیان نمود، حتی اگر کسانی از آن برنجند. شاید قدم اول بوجود آوردن شفافیت، برخورد واقعگرانه با مشکلات و به زبان آوردن آنها به صورتی صریح و بی کنایه باشد.

رای گیری و شمارش آراء کابووسی بوده که امسال به همت سلمان سیما و عده ائی از افراد دلسوز به نحو قابل قبولی حل شد. قافل از آنکه توجه بی اندازه  ما به درب ورودی، دروازه را از خاطرمان برده است، و آنچه را که اصلن انتظارش را نداشتیم به سرمان آمد. امسال را نیز باید با نامه نگاری، اعتراض و عدم هماهنگی میان هییت مدیره، اعضاء و کامیونیتی به سربریم. به مثال سالی که نکوست از بهارش پیداست، امسال را باید یکی از بهترین سال های کنگره به حساب بیاوریم، که دو ماه سکوت و سکون هییت مدیره یکی از نشانه های اولیه آن میباشد.

 جای بسی تعجب است که چگونه هییت مدیره قبلی و کنونی، آگاهانه و یا ناآگاهانه، میتوانند با هم هماهنگی داشته که چنین طرحی انجام پذیرد. شاید که دیوید موسوی و یا عده ائی از اعضاء هییت مدیره جدید از این طرح بی خبر بوده باشند، ولی جای شک و شبه ای نیست که اکثر اعضای هییت مدیره قبلی آگاهانه دست به این عمل زده اند. اما چرا سارا تخشا با این عمل موافقت نموده، یا