December 24,  2015
با تشکر از ایران استار و شهرما  

 بی شک در حالت اول هدف اصلی کنگره مبارزه با رژیم میباشد. ولی در حالت دوم تشخیص و تمییز منافع کامیونیتی، حرکت در آن مسیر، و دور نگاه داشتن فعالیت ها درجهت لابیگری و  حمایت از منافع رژیم بسیار مشکل میگردد. بخصوص در وضعیت نا بسامان  کنونی کنگره، و پراکندگی و تفرقه ای که در کامیونیتی وجود دارد، گرایش به فعالیت های سیاسی هر چقدر هم که در جهت منافع کامیونیتی باشد، خطرناک مینماید. میتواند حاصل چندین سال تلاش را برای خارج کردن کنگره از سلطه جناح راست از بین ببرد. چه خوب است که جناح چپ به این نکته توجه بیشتری نماید، و تا زمانیکه کامیونیتی از اتحاد و همبستگی اولیه برخوردار نشده است، حل مشکلات را از طریق رایزنی سیاسی در اولویت قرار ندهد.

از تجربه منفی حمایت ازمریم رشیدی از طریق مراجعه به مقامات سیاسی، و تجربه های موفقیت آمیز مبارزات جمعی در رابطه با تعرض لفظی وزیر امور خارجه کانادا به خلیج فارس، و توهین نماینده کانسرواتیو حوزه ویلودیل به ایرانیان، میتوانیم درس های آموزنده ای بگیریم. در مورد اول هییت مدیره بدون برنامه مشخص و اتکاء به نیروی مردمی اقدام مینماید. نه فعالیتی در زمینه حمایت از حقوق کارگران آغاز و نه از نتایج فعالیت های صورت گرفته خبری میباشد. در صورتیکه در دو مورد دیگر بدون آنکه کنگره نقشی در آنها داشته باشد، به ابتکار عمل تنی چند، پیروزی هائی به دست میایند که باعث افتخار کامیونیتی میباشند. بخصوص که این افراد سعی نکردند که خودی نشان داده و یا نامی از خود به جای بگذارند. نادیده گرفتن نیرو های مردمی اشتباه بزرگی میباشد. اتکاء به روابط و رایزنی های سیاسی، بدون پشتوانه مردمی نمیتواند آنطور که باید از منافع کامیونیتی حمایت کند. بخصوص با وجود عدم اعتماد در کامیونیتی، و اعتبار لازم برای کنگره، حرکت در این مسیر بیهوده بوده، و میتواند در جهت خلاف منافع کامیونیتی عمل نماید.

بی شک نحوه تفکر وعمل جناح چپ به صورت دیگری میباشد. سعی خواهد نمود که در سال آینده، پنج عضو جدیدی که قرار است به هییت مدیره بییوندند، با خط فکری آنها مطابقت داشته باشند. جناح راست اگر به کناره گیری خود ادامه دهد، محیط را برای آنها آماده تر خواهد ساخت. لازم است که آنهائیکه فراجناحی می اندیشند، و سیاسی رفتار کردن کنگره را دلیل اصلی فراگیر نشدن آن میدانند، از هم اکنون نیرو های خود را بسیج کرده، و حضور فعال تری از خود نشان دهند. تجربه نشان داده است که بیرون آوردن کنگره از تسلط یک جناح کار راحتی نمی باشد. در صورتیکه پیشگیری از آن، از طریق فرستادن اعضائی با گرایشات مختلف به هییت مدیره، اگر هم از کارائی آن بکاهد، ولی مانع آن خواهد شد که این نهاد غیر دموکراتیک و در جهت عکس منافع اکثریتی حرکت ننماید.

"گفت و شنید" جلسه بیستم گردهمائی خود را تحت عنوان "آیا جامعه ایرانی به عنوان یک اقلیت میتواند در کانادا تاثیر گذار باشد" در تاریخ نهم دسامبر در سیویک سنتر نورت یورک برنامه ریزی کرده است. حضور در این جلسه را بخصوص به آنهائی که اعتقاد دارند بیشتر میبایست به نیروی های مردمی، و اتحاد و همبستگی در کامیونیتی اتکاء نمود، تا رایزنی های سیاسی به همه توصیه میشود. این جلسه موقعیت مناسبی برای ارائه نظرات میباشد. گفتگو های حضوری، از طریق سوشیال مدیا، گزارشات رسانه ای، فیلمبرداری و پخش آنها میتوانند به اطلاع رسانی و منسجم کردن نیرو ها کمک موثری نمایند.

www.medishams.com
647-748 - 5991

Facebook/hambastegi.hemayat
Facebook/ICC 2014Election

Goft - O - Shonoud (19) Videos

سال به پایان میرسد. هوای نسبتن ملایم برای این فصل ما را به یاد زمستان های ایران میاندازد. شکستن سکوتی که هفت ماه در انتظارش بودیم، میتواند نویدی از سال نوئی پویا و پر بار برای کامیونیتی باشد.

بیژن احمدی، یکی از کوشا ترین اعضای هییت مدیره کنگره ایرانیان، هفته گذشته با مقاله ای در سلام تورنتو بالاخره سکوت را میشکند. بازتاب آن اطلاع رسانی ارسلان کهنموئی در صفحه لتس تاک میباشد، که میتوان آنرا هم شکستن سکوت به روش ریاست کنگره تعبیر کرد.

مقاله بیژن تحت عنوان "حل مشکلات کامیونیتی ایرانی- کانادائی نیاز به تلاش و رایزنی سیاسی دارد" دور نمائی از تلاش و جریانی میباشد که در آینده نزدیک شاهد آن در کنگره و کامیونیتی خواهیم بود. مقاله ای نسبتن طولانی که در آن حدود بیست بار کلمه "سیاسی" تکرار میگردد، جز اثبات یک موضوع، که نیاز به رایزنی سیاسی میباشد، و یک اعتراض، که چرا اعضای هییت مدیره به آن رغبتی نشان نمیدهند، موضوع دیگری را بیان نمی نماید. جای تعجب است که عضوی فعال همچون بیژن، حال که سکوت را میشکند از هیچ یک از کمبود های کنگره سخنی به میان نمی آورد. ضعف مدیریت، نبود اهداف اساسی و دراز مدت، کمکاری اعضا، عدم مشارکت جمعی، محدود شدن فعالیت ها به نامه نگاری، گردهمائی های تفننی و نمایشی، هیچکدام به اندازه کافی برای بیژن اهمیت نداشته که از آنها سخنی به میان بیاورد. اینطور به نظر میاید که ایشان با هدف خاصی که اکنون آنرا به صورتی واضح بیان میکند، به کنگره پیوسته است. بعد از هفت ماه متوجه میگردد که تشکل فعلی هییت مدیره اجازه آغاز چنین حرکتی را به او نمیدهد. ایکاش اعضای دیگر هییت مدیره به همین نحو افکار و اهداف خود را با دیگران در میان میگذاشتند، تا بتوان بصورت جمعی و دموکراتیک در رابطه با آنها گفتگو و تصمیم گیری نمود.

ارسلان کهنموئی پور نیز، در صفحه فیسبوکی که در ظاهر و بطور موقت مدیریت آنرا به دیگران سپرده است، در رابطه با قوانین جدید ویزا که اخیرن در آمریکا به تصویب رسیده اند، و مشکلات عمده ای را برای ایرانیان در آینده بوجود خواهند آورد، متنی را به مشارکت میگذارد. این حرکت فردی که تا به امروز مشابهی هم نداشته است، نمیتواند با مقاله بیژن که درست دو روز قبل از اطلاع رسانی ارسلان انتشار مییابد، بی ربط باشد. البته ارسلان حرکت خود را اطلاع رسانی و نظر خواهی از اعضاء عنوان مینماید. نحوه عمل و نکات مطرحه، نشان از تصمیم گیری سریع و ناپخته ای میباشد، که بعد از هفت ماه دیگر نباید برای ما تعجب انگیز باشد. برخورد اعتراض آمیز ایشان به عدم موافقت اکثریت اعضای هییت مدیره با پیشنهاد ارسال نامه ای به وزارت امور خارجه و سفارت آمریکا در کانادا، جنبه دیگری به این اطلاع رسانی میدهد. اشاره به آرای اعضا، زیر فشار افکار عمومی قرار دادن، و تغییر عقیده آنها در کمتر از چند ساعت، باعث تاسف و نشان از ضعف اراده و نبود استقلال فکری میباشد که بر هییت مدیره حاکم است. ارسلان نیز نه تنها پیروزی خود را بلافاصله اعلام میدارد، بلکه به تغییر و حذف قسمت هائی از متن اولیه خود میپردازد. اعتراضاتی به این نحوه عمل که چه از نظر قانونی و چه اخلاقی خلاف میباشد، در سوشیال مدیا صورت گرفته است. در ضمن نامه اعتراضی به هییت مدیره ارسال شده است. با این امید که بصورت جدی با آن برخورد شده و اطلاعات کافی در اختیار اعضاء قرار گیرد.

مورد اخیر، موضوع مطرحه در مقاله بیژن را تحت الشعاع قرار داده است. با گسترش اخیر جناح چپ در کامیونیتی، انتظار آن میرفت که این جناح بخواهد از کنگره در جهت اهداف سیاسی بهره گیری نماید. اگر در سابق، جناح راست منافع مردم ایران را دلیلی بر استفاده ابزاری از کنگره در جهت اهداف سیاسی خود عنوان میکرد، نا مربوط نمی نماید که اینبار جناح چپ منافع کامیونیتی را در کانادا بخواهد عنوان کند.