|
Iran-Canadian Congress Members Association - ICCMA - Weekly Articles |
|
Iran-Canadian Congress Members Association - ICCMA - Weekly Articles |
|
December
22, 2016
|
مشخص است که از نحوه ارائه پتیشن در بازگشائی سفارت بدون مطرح کردن شرایط نامطلوب حقوق بشر در ایران، و تاکید بر همصدائی و مشارکت جمعی مخالفت هائی وجود دارد. پروپاگاند حزبی، عدم احترام و هماهنگی با نهاد های مشابه که در ونکوور وجود دارند، به عنوان نهاد ملی و مادر عمل کردن، نگاه از بالا به پائین داشتن، ارجحیت به انتاریو دادن که آنهم به فعالیت های دو حوزه خلاصه میشود، نارضایتی هائی را در حضار بوجود آورده بود. برای آنهائی که مادام از نظر سنجی سخن میرانند آیا این واقعی ترین آنها نمیباشد؟ آیا باید روانشناس و یا جامعه شناس بود، و یا باید ساعت ها مطالعه و بررسی نمود تا دریافت که به بیراهه رفته ایم؟ باید اعتراف کنیم که بانیان این نهاد، که چنین نام و اساسنامه ای را برای کنگره تهیه کرده اند چنان چاهی را بر سر اتحاد و همبستگی کامیونیتی بوجود آورده اند که پر کردنش ناممکن مینماید. جای شکرش باقیست که در پنج سال اخیر که امسال را نیز شامل میشود اگر کنگره ایرانیان نتوانسته باشد کار مثبتی را برای کامیونیتی انجام داده باشد، حداقل همچو دانشگاهی بوده تا بتوانیم تجربیات تلخ ولی پر اهمیتی را به دست آوریم. دوره سه ساله ای را طی کرده ایم که قدرت در دست الیت سیاسی بوده که جز دو نفر از آنها، کاوه شهروز و دیوید موسوی، که در پی موفقیت های سیاسی فردی در کانادا بوده اند، مابقی بر پایه باور های عقیدتی حرکت میکردند. دوره یکساله ای را پشت سر گذاشته ایم که الیت روشنفکر، دور از واقعیت ها بیش از چند ماهی دوام نیاورده و فرار را بر قرار ترجیح میدهد. امسال نیز قدرت در اختیار الیت فرصت طلبی قرار گرفته است که عاری از هر گونه اصول اخلاقی و باور های عقیدتی فقط به دنبال دست یابی به شهرت، قدرت و منافع مادی آتی میباشد. از شواهد بر می آید که آنها نیز با اینکه تمام شرایط برایشان مهیا میباشند توان باقی ماندن در کنگره را نخواهند داشت. فکر نکنم خلاصه تر از این بتوان وضعیت کامیونیتی را در رابطه با نهادی که اتحاد و همبستگی ما به آن وابسته است به نوشته در آورد. مانند اکثر جوامع که قدرت در دست نخبگان میباشد، در کامیونیتی ما نیز آن قشری که اکثریت داشته و قدرت حقیقی هر جمعی را تشکیل میدهد تا به امروز نادیده گرفته شده است. آنجائیکه این قشر حضور ندارد صحبت از اتحاد و همبستگی نیز شعاری بیش نیست. بازگشائی سفارت حتمن تسهیلاتی را در جهت رفت و آمد افراد بوجود خواهد آورد. ولی مطمئنن زمانی که با رفع تحریم ها و تسهیلات بانکی همراه میگردد راه را برای جابجائی سرمایه های باد آورده هموار میکند. منافع و خواست های جمعی سرپوشی بیش نیستند. وگرنه چه دلیلی دارد که امضاء ها در این سطح باقیمانده و حامیان آن برای گدائی چند امضاء بیشتر راهی سفر شوند. چه منافع مهمتری وجود دارد که این آقایان حاضرند از جیب و وقت خود مایه بگذارند و به ونکوور بروند؟ چرا باید برای قانع کردن مردم نسبت به خواسته خودشان اینقدر تبلیغ کرد و آنها را شستشوی مغزی داد؟ تغییر و تحول نیاز به یک دگراندیشی بنیادی دارد. متاسفانه تا زمانی که دگراندیشان همان نخبه گان سیاسی، روشنفکر و فرصت طلب میباشند شاهد دگرگونی نخواهیم بود. دیدیم که در سال 2015 چگونه تغییر اساسنامه در دست شهرام تابع محمدی قرار میگیرد. مهدی شمس حذف ولی کاوه شهروز و دیوید موسوی بازگردانده میشوند. جالب توجه است که مجتبی ادیب راد، تایاز فخری، و بهزاد جزی زاده، سه عضو هییت مدیره کنونی که این نهاد را به این فضاحت کشانده اند از همراهان منتخب شهرام درتغییر اساسنامه بوده اند. تعمق در تغییرات سطحی که سال گذشته در اساسنامه بوجود آمد کمکی به پی بردن به عمق فاجعه میباشد. زمانی که حاصل ساعت ها تلاش به اصطلاح بهترین های کامیونیتی تغییر یک زیر و زبر است نباید از وخامت وضعیت کنونی تعجب نمود. برای دسترسی به ضبط کامل، دو ویدئو و لیست سئوالات، و مقالات مربوط به گردهمائی ونکوور به سایت و صفحات فیسبوکی همبستگی مراجعه شود. در ضمن قصد آنست که با تجزیه و تحلیل بخش هائی از گفتگو ها به شناخت بهتری از مشکلات پرداخت.
www.hambastegi.ca
647-748-5991
|
مسلمن کسی که حرکت نمیکند زمین هم نمیخورد. امکان اشتباه فقط برای کسانی وجود دارد که عمل میکنند. ولی در جا ایستادن و فقط حرف زدن آیا خود نوعی زمین خوردن و یک اشتباه نیست؟ گروهی چهل نفره در کمال صداقت، خلوص و از خودگذشتگی با بیشترین تلاش در چند ماه باعث میشود بزرگترین تغییرات در کنگره بوجود آید. براندازان رانده میشوند و امید به آینده ای بهتر در جهت اتحاد و همبستگی به بالا ترین سطح خود میرسد. متاسفانه از همان روزهای اول، داوطلبین و همراهان دیروز کنار گذاشته میشوند، انتخاب رئیس سرآغاز رودرروئی ها میگردد، و بنای ساخته نشده به ویرانی میگراید. این قصه ما ایرانیان تورنتو میباشد که میخواهیم در محیطی دموکراتیک و آزاد جامعه ای را متفاوت با آنچه از آن گریخته ایم بوجود آوریم. هر چقدر هم در تلاش های خود خوش نیت بوده باشیم درمی یابیم که میان افکار، باور ها، حرف ها، تصورات و رویا ها، با واقعیات فاصله زیادی وجود دارد. شاید لازم باشد که به عجز خود اعتراف کرده، لحظه ای از حرکت بایستیم، و در آینه رفتار و کردار ها به ضعف های خود پی ببریم.
از هیچ یک از چهل نفری که باعث بوجود آمدن بزرگترین تغییرات در کنگره ایرانیان شده اند جز بیژن احمدی و سوده قاسمی، رئیس و نایب رئیس کنونی کنگره ایرانیان، اثری باقی نمانده است. در دوسال گذشته بیژن دو بار به وکیل و یکبار به نیروی های انتظامی متوصل میگردد، آنهم برای مقابله و خاموش کردن همان همراهان دیروز. آیا چنین حرکاتی را حتی از آنهائیکه برانداز، جنگ، تحریم و خشونت طلب میخواندیمشان دیده ایم؟ از اکثر اعضای هییت مدیره اثری دیده نمیشود. انگاری مسخ شده خود را تمامن در اختیار بیژن احمدی و تایاز فخری که آنها نیز به نظر میاید آخرین تلاش های خود را میکنند گذاشته اند. مشخص نیست که در این میان مجید جوهری، که به تازگی وارد دنیای سیاست شده است، کنگره را بازیچه دست خود قرار داده است و یا اینکه او مانند این نهاد بازیچه دست دیگران قرار گرفته است. به بهانه و دلایل واهی مجید و بیژن از هزاران کیلومتر آنطرف تر سر در می آورند، نقش نماینده کامیونیتی سیصد هزار نفره را بازی میکنند، سخنگو و مدافع فعالیت های دولت میگردند، ایرانیان ونکوور را به کافی شاپ های ریچموندهیل دعوت میکنند. از سئوال های مطرح شده در گردهمائی اخیر کنگره ایرانیان در ونکوور تحت عنوان " نظرسنجی از طریق بررسی سئوال"، دو ویدئو دوازده دقیقه ای تهیه شده است. میتوان از طریق آنها ساده تر به بخش های مختلف ویدئو کامل که دو ساعت و نیم طول میکشد دسترسی داشت. در جلسه ای با حضور 52 نفر، 15 نفر با طرح 27 سئوال در مدت 25 دقیقه همان انتقاداتی را بر زبان می آورند که ما در تورنتو مادام تکرار میکنیم. مجید جوهری به مدت هشتاد دقیقه بیشتر به تبلیغات برنامه های دولت لیبرال میپردازد. بیژن احمدی به مدت چهل دقیقه از نهاد، اهداف، و موفقیت هائی صحبت میکند که بیشتر در تصورات او وجود دارند. با اینکه به نظر میاید کسی با بازگشائی سفارت مخالفتی ندارد ولی جو اعتراض و دلگیری بر جلسه حاکم میباشد. اثری از صمیمیت، محبت و مهمان نوازی دیده نمیشود.
|
___________________________________________________________________
|
گردهمائی ونکوور - 10 دسامبر 2016
|
ویدئو
|
تلویزیون پرواز ویدئو کامل (2:30:04) سئوالا بخش اول (12:30) سئوالات بخش دوم (12:18)
|
مقالات
|
گزارش کامل دیدار مجید جوهری، نمایندهٔ ایرانی‌تبارِ مجلس فدرال، با ایرانیان ونکوور - همیاری
|
|
|
جوهرى و خودبیگانه پندارى ما - همیاری
|
سوشیال مدیا
|
Let's Talk ICC (1)
Let's Talk (2)
|
سئوالات
|
آیا میتوان سئوالات حضار را در گردهمائی اخیر ونکوور نوعی نظرسنجی دانست؟ آیا تشابهاتی بین اعتراضات، خواسته ها و نکاتی که در گردهمائی اخیر ونکوور به آنها اشاره شده با همان موضوعات در تورنتو نیست؟
1- اجتناب از کلی گوئی مجید جوهری و بیژن احمدی و پرهیز از
پرسش و جواب های از قبل تعیین شده |
||||||||||||
|
Last Edited 01/01/2018 - For all comments on this site info@signandprint.ca |
