مقالات هفتگی -  با تشکر از نشریه شهرما

ملاقات با خانم رئیس

پپنجشنبه 20 جون 2019

در وضعیت وخیم فعلی، بخصوص رابطه خاص اینجانب با هییت مدیره، ملاقات و هفتاد دقیقه گفتگو با رئیس کنگره ایرانیان، سوده قاسمی را میتوان یکی از شگفتی ها دانست. بخصوص که این اواخر امکان تماس اعضاء با هییت مدیره به صفر، و رابطه اینجانب با سوده عزیز به جایی رسیده است، که ایشان از من تقاضا کرده که حتی از طریق ایمیل با ایشان تماس نگیرم.

قرار بود که برای تجدید عضویت، که به شرح آن در همین مقاله خواهم پرداخت، با نایب رئیس و دبیر کنگره، پویان طبسی نژاد ملاقات داشته باشم، که بصورت غیر منتظره به ملاقات با رئیس کنگره ترفیع پیدا میکند. آخرین باری که سوده را ملاقات کردم در مجمع عمومی در ماه آپریل سال گذشته بود. جو آنچنان بود که انتظار برخورد دوستانه را نمیشد از کسی داشت.

سوده قاسمی یکی از اعضای فعال تیم چهل نفره کمپین "من هم یک ایرانی-کانادایی هستم" بود که به مدت چهار ماه همکاری خیلی نزدیک و صمیمانه با هم داشتیم. از خصوصیات سوده، شبکه ارتباطاتی وسیع ایشان میباشد که یکی از دلایل مهم پیروزی ما، و به خود اختصاص دادن بالاترین تعداد آرا در انتخابات 2015 بود. صمیمیتی که در ایشان و در خود، در ملاقات اخیر نسبت به یکدیگر حس نمودم، برای من بسیار پر اهمیت است. چقدر خوب میشد که در فعالیت های اجتماعی با هر درجه مخالفت، باز روابط انسانی و دوستی ها دست نخورده باقی میماندند. زمانی در جهت مشترک و در کمال صداقت در آن مسیر تلاش میکنیم، زمانی دیگر در مسیر مخالف یکدیگر قرار میگیریم و هر کدام با تمام وجود دررسیدن به اهداف خود تلاش میکنیم. جای تاسف خواهد بود که اختلاف عقیده، ما را دشمن یکدیگر سازد. در اینصورت باید به دوستی هایمان نیز شک کنیم. متاسفانه باید بپذیریم که ما ایرانیان در هر دو حالت، افراطی عمل میکنیم.

پنجشنبه گذشته، بعد از گذشت چهار سال از همکاری ما در کمپین، من به عنوان یکی از معترضین سرسخت هییت مدیره، با همان اهداف چهار سال پیش، و سوده در جایگاه ریاست کنگره، کم و بیش با همان نحوه رفتار هییت مدیره های برانداز، در مقابل هم قرار میگیریم. به مدت هفتاد دقیقه اینجانب اعتراض و ایشان توجیه میکند. اگر صمیمیت دو طرف در این ملاقات قابل ستایش است، عدم پذیرش خطا، آنهم برای فردی که بصورت حرفه ای حسابرس میباشد، جای سرزنش دارد. چهار سال قبل با وصف رفتار غیر دموکراتیک براندازان، حداقل آنها به گونه ای رفتار میکردند که رودررویی ها، عدم اعتماد، تفرقه، عدم جوابگویی، عدم شفافیت و عدم قانونمندی به هیچ عنوان قابل مقایسه و در حد وخامت امروز نبود.

دو شکایت در مراجع قضایی، تاخیر در برگزاری مجمع عمومی، تنزل بی حد تعداد اعضاء، به صفر رسیدن فعالیت های کنگره، مشکلات مالی تا حدی که باعث از دست دادن دفتر این نهاد شده اند، آنقدر آشکار میباشند که نیازی به حسابرس خبره ندارد. ولی متاسفانه انگاری که خانم رئیس درعالم دیگری سیر میکند، و دوره چهار ساله حضور خود در هییت مدیره را موفق ترین دوران وجودیت این نهاد میداند.

سه ماه معطلی برای تجدید عضویت

در سال 2015 با وجود عدم همکاری هییت مدیره، موفق شدیم که در مدت چهار ماه تعداد اعضای کنگره را به بیش از هزار و پانصد نفر برسانیم. امسال تجدید عضویت اینجانب، به قصه غم انگیری مبدل میشود. بعد از تماس های مکرر، سه ماه بطول کشید، که بالاخره پنجشنبه گذشته با موفقیت، اما با شگفتی هایی که در آینده به آنها خواهم پرداخت، خاتمه یافت. از آنجاییکه اطلاعات در فرم عضویت به نام، آدرس، تلفن و ایمیل فرد خلاصه میشود، تجدید عضویت چیزی غیر از پرداخت وجه ده دلار حق عضویت نیست. ابهامات در سایت کنگره، اشکالات، و عدم اعتماد به آن، ملاقات حضوری را تنها راه حل کرده است. از تاریخ 18 می نیز رسمن عضویت از طریق سایت کنگره متوقف شده است. تا سال 2016 امکان عضویت از طریق آنلاین وجود نداشت. سالی یکبار در زمان برگزاری مجمع عمومی، کلیه امور مربوط به عضویت صورت میگرفت.

عدم آمادگی فرهنگی برای استفاده صحیح از تکنولوژی مجازی باعث شده اند که این ابزار نه تنها کمکی برای ما نباشند، بلکه مشکل آفرین نیز گردند. یکی از موارد اختلاف و ناسالمی انتخابات، رای گیر آنلاین است که به علت عدم اعتماد به آن، کارایی نداشته و خود مولد بی اعتباری بیشتر آن شده است.  به قصد و یا به سهو، کمک های مالی و عضو گیری به گونه ای طراحی شده اند که مشخص نیست آیا وجه پرداختی به عنوان کمک مالی و یا حق عضویت محسوب خواهند شد. در ثانی برای پرداخت از طریق کارت اعتباری، میبایست حداقل اعتماد به سایت و خود نهاد وجود داشته باشد که متاسفانه آنهم از میان رفته است. حذف اطلاعات سایت کنگره که تا به امروز دو بار صورت گرفته، نشان دهنده مهارت ما در سوء استفاده از ضعف های آن میباشد.

تاریخچه،  شرح مفصل مشکلات تجدید عضویت، و گزارشی از ملاقات اخیر خود با سوده قاسمی را در سوشیال مدیا به اشتراک گذاشته ام که از کسی، بخصوص اعضای هییت مدیره پنهان باقی نماند. باشد که جوابگو بوده و یا حداقل در رفع اشکالات بکوشند.

عبدالرضا، زهرا، نگار و امید

توجه به مغازه هایی که تابلوی آنها به زبان فارسی نوشته شده اند، کنجکاوی نسبت به آنچه و کسانی که در این مغازه ها مشغول به کار هستند، همراه بودن تمام خانواده، نشان هایی از تازه واردین به کانادا میباشند، که به علت موقعیت خاص محل کارم در خیابان یانگ، با آن به خوبی آشنایی دارم. هفته گذشته، عبدالرضا، چشم پزشک، همسرش زهرا، مهندس آی تی و هنرمند در رشته نقاشی، با دو فرزند خردسال شان، نگار و امید که چند روزیست که به کانادا آمده اند، وارد مغازه من میشوند. گفتگوهایمان آغاز، و در مدت کمتر از نیم ساعت، بصورت فشرده آنها را در جریان اخبار و فعالیت های کامیونیتی، خوبی ها و بدی هایش میگذارم. از کنگره و رسانه ها، از براندازان و همسویان، از مقالاتم در نشریه شهرما، سایت همبستگی، سوشیال مدیا، و از خیلی چیزهای دیگر برایشان میگویم. تشویقشان میکنم که به آنها مراجعه کنند، رسانه های رایگان را مطالعه کنند، و سری هم به گالری ایرنا در آندست خیابان برای آنچه به دنبالش هستند بزنند. ازشون هم اجازه گرفتم که از ملاقات و گفتگوهایمان در سوشیال مدیا و مقالاتم بگویم. پیشنهاد دادم که آنها نیز حکایت خود را از بدو ورود، وقایع، مشکلات، و نکات قابل توجه برای خود و آموزنده برای دیگران به قلم آورده و ما را در آن سهیم کنند.

آیا قصه عبدالرضا، زهرا، نگار و امید، قصه ای آشنا برای ما نیست؟ آیا این قصه را تک تک ما، ده، بیست، سی، چهل سال پیش تجربه نکرده ایم؟ تا کی این قصه باید به این نحو تکرار گردد؟ چرا این قصه نباید در جهت بهبود تغییر کند؟ آیا نهادی غیر از کنگره ایرانیان هست که بتواند رنگ و بوی دیگری به این قصه دهد؟ کنگره ای که من رویایش را در سر دارم، نهادیست که ایرانیان مهاجر بتوانند از ایران با آن تماس بگیرند. داوطلبی را برای خوش آمد گویی، و جابجایی آنها به فرودگاه بفرستد. کمکشان کند که جا و کار و دوست پیدا کنند. از این طریق است که از بدو ورود احساس همبستگی و تعلق بوجود میاید، وطولی نخواهد کشید که به آن افتخار و در بهبودش همت کنند. این رویا ارزش آنرا دارد که برایش بکوشیم.

www.hambastegi.ca  647-838-0968   facebook/hambastegi.hemayat       Let's talk ICC   
   www.kikist.ca       No Deportations To Iran       www.fordemocracy.ca       @ facebook/fordemocracycanada