Iran-Canadian Congress Members Association - ICCMA - Weekly Articles

Main Articles Photo Gallery Videos Minutes Media ICC-Pedia
 Finance Protocols Elections By-Law Legal AbstractsCharter
 E-mails  Hambastegi ICC Club For Democracy

 

مقالات هفتگی -  با تشکر از نشریه شهرما

 


416-512-9915

انجام کلیه امور طراحی، چاپ و تابلو

طراحی لوگو - وبسایت

_________________

_________________

اجرا و نصب تابلو های تجاری

کرافیک روی دیوار

گرافیک روی ماشین

شیشه نویسی

تابلو های ساختمانی

____________________

6186 Yonge St.,
North York, ON M2M 3X1

 

 


پنجشنبه ۲ فوریه ۲۰۲۲

 خلیج همیشه فارس

هفته پیش در رابطه با اولویت گفتم و میان تعرض به حقوق یکی از اعضاء در کنگره و بررسی مصاحبه رسانه های پرژن میرور و آی سی ژورنال، با فعالان کنگره، اولی را گزیدم. چون بر این باورم که بهتر است که صد جنایتکار، آزاد بگردند ولی سر بیگناهی، بالای دار نرود.

این هفته سنجش اولویت ها برایم مشکل تر شده است. انتخاب میان موضوعات مهمی همچون تعرض به خلیج فارس، حضور رئیس پلیس سابق تهران در کانادا، و مجمع عمومی و انتخابات شرم آور کنگره ایرانیان، برایم واقعن دشوار مینماید. هر یک، از دیگری پر اهمیت تر بوده و نیاز به توجه و اطلاع رسانی دارد.

به چند دلیل، خلیج فارس را برگزیدم.

یکی اینکه حداقل به اثبات رسانده ایم که میتوانیم در این رابطه توافق حداکثری داشته باشیم.

دیگر اینکه فقط در چنین مواقعی است که میتوانیم به اهمیت اتحاد و همبستگی در کامیونیتی پی ببریم و جایگاه خود را در جامعه بزرگتر، بسنجیم و دریابیم تا چه اندازه دولتمردان، برای ارزش های ما، بها می دهند. چون اگر کامیونیتی ما جایگاه مناسب خود را در کانادا پیدا کرده بود، نه دولتمردان به خود اجازه میدادند که به هویت ما تعرض کنند، نه رئیس پلیس تهران و دیگر سردمداران رژیم میتوانستند به این راحتی به کانادا راه یافته و آزادانه در شهر رفت و آمد کنند، و نه اینکه کنگره ایرانیان در چنین وضعیت وخیمی قرار می گرفت.

حال آنکه آیا میبایست از کنگره آغاز کرد تا کامیونیتی به خود آید، همصدا و منسجم گردد، حس تعلق در آن بوجود آید، و یا اینکه به عکس، اول کامیونیتی میبایست از خود وجودیت نشان دهد تا نهادی مانند کنگره ایرانیان در مسیر صحیح قرار بگیرد؟ این سئوالی است که نیاز به تعمق و تفکر دارد.

وزارت امور خارجه کانادا با استناد به رودررویی های مرگباری که در منطقه اطراف خلیج فارس در روز ۱۷ ژانویه رخ داد، نگرانی های خود را ابراز نمود. در این اظهار نظر که در توییت وزارت امور خارجه در تاریخ ۲۴ ژانویه صورت میگیرد از واژه نادرست «خلیج عربی» استفاده نموده است.

این اولین بار نیست و آخرین بار نیز نخواهد بود که خلیج فارس مورد تعرض و سیاست بازی قرار میگیرد. بسیاری از ما مطمئنن به یاد داریم که هشت سال قبل، دقیقن در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۴، جان برد، وزیر امورخارجه دولت کانسرواتیو نیز خلیج فارس را خلیج عربی نامید. این رویداد در خاطره ما حک شده است، به این دلیل که کامیونیتی برای اولین بار در تاریخ چهل ساله حضورش در کانادا آنچنان به این تعرض عکس العمل نشان داد که تا به حال بی سابقه بوده است.

تعرض اخیر را نیز به خاطر خواهیم داشت. چون در قیاس با واکنشی که هشت سال پیش از خود نشان داده ایم، میبایست بیشتر از آنچه در این هشت سال گذشت و کامیونیتی را در چنین وضعیتی قرار داد، سرافکنده باشیم.

در زیر نویس توییت وزارت امورخارجه، واکنش های اندکی صورت گرفته است. رسانه های آتش و آی سی ژورنال به صورت مختصر در این رابطه اطلاع رسانی کرده اند. هییت مدیره کنگره ایرانیان نیز اطلاعیه هایی صادر و با وزیر امورخارجه کانادا تماس گرفته است، و تا این لحظه، پاسخی دریافت نشده است. تعداد معدودی از اعضای کامیونیتی نیز، واکنش هایی را از خود نشان داده اند. جالب توجه آنکه بعضی از این اعتراضات بدون آنکه بر خلاف ضوابط  فوروم کنگره باشند، بدون ارائه توضیحات حذف شده اند. 

عده ای از همسویان دو آتشه نیز که مادام دم از وطن پرستی میزنند و مخالفین رژیم را وطن فروش و مزدور بیگانگان میخوانند، به بی تفاوتی آنها معترض میگردند ولی عملکرد خود در این رابطه که به یک مطلب  چند سطری در سوشیال مدیا خلاصه میشود را از یاد میبرند.

راستی ما را چه میشود و در این هشت سال بر ما چه گذشت که اینچنین بی تفاوت شده ایم؟ خوشبختانه اطلاعات مربوط به واکنش کامیونیتی نسبت به همین تعرض در سال ۲۰۱۴ در سایت همبستگی  موجود و در دسترس همگان میباشد.

مقالات متعدد در اکثرنشریات کامیونیتی، حتی در نشریات انگلیسی زبان جامعه بزرگتر، تظاهرات متعدد، نامه های اعتراضی به دولتمردانُ ملاقات با چانگسون لیونگ نماینده کانسرواتیو ویلودیل، ملاقات با جو دانیل نماینده کانسرواتیو دان میلز، همکاری مغازه داران در جهت نصب پوسترهای اعتراضی، حتی بر روی تابلوی اصلی بالای سردر مغازه هایشان، حرکتی بود بی سابقه، همراه با خاطراتی که از یاد نخواهند رفت.

در صفحه گفتگوهای دموکراتیک در سوشیال مدیا، ویدئویی به اشتراک گذاشته شده است که از گردهمایی در روزهای ۱۹ و ۲۰ ماه می ۲۰۲۰، تحت عنوان استراتژی خاورمیانه میگوید. این گردهمایی توسط شبکه صلح و دیپلماسی که به یونس زنگی آبادی، سرپرست کمیته پژوهش کنگره، و بیژن احمدی از روسای سابق کنگره تعلق دارد، برگزار شده است. در این گردهمایی، رکسانا فرمانفرماییان در سخنرانی خود چندین بار از واژه خلیج استفاده میکند، بدون آنکه کلمه فارس را بر زبان بیاورد. متاسفانه این ویدئو نیز از فوروم کنگره حذف شده است.

این حرکت را چگونه باید تعبیر نمود؟ عدم تذکر و اعتراض به این حرکت را چگونه میتوان تفسیر نمود؟

اگر ما ایرانیان برای آنچه بخشی از هویت ما میباشد احترام قائل نشویم، چگونه میتوانیم انتظار داشته باشیم که بیگانگان برای ارزش های ما ارزش قائل شوند؟ چگونه میتوانیم به خطا، غرض ورزی، و یا جهالت آنان معترض شویم؟

آیا هییت مدیره قصد دارد که اینبار نیز با صدور اعلامیه و تماس با وزیر امورخارجه اکتفا نموده و رفع تکلیف نماید؟ نقش این نهاد در چنین موارد چیست؟ آیا نهاد دیگری وجود دارد که در چنین مواقعی ابتکار عمل را به دست بگیرد؟ در سال ۲۰۱۴ نیز هییت مدیره فعالیت چندانی در این زمینه انجام نداد. جالب توجه اینکه نامه ارسالی هییت مدیره آنزمان به جان برد، وزیر امورخارجه کانسرواتیو، بخشی از اطلاعاتی است که توسط بیژن احمدی از سایت کنگره حذف شده اند.

نکته مهمتر، بی تفاوتی امروز کامیونیتی نسبت به هشت سال گذشته است. آیا میتوان اینگونه نتیجه گیری نمود که این بی تفاوتی، نتیجه فعالیت های مخرب کسانی است که هدفشان بوجود آوردن دلسردی، ناامیدی، تفرقه، اختلاف و بطور کلی تضعیف کامیونیتی جهت آماده سازی برای حضور و نفوذ جمهوری اسلامی در کانادا است؟

شاید اشاره به این نکته نیز بی مورد نباشد. یکی از حامیان هییت مدیره کنونی، فردی که خود را بسادگی آلت دست قرار میدهد، بعد از مدت ها، ارتباط خود را در سوشیال مدیا با من از سر میگیرد. بلافاصله به اعتراض به مطالب من در صفحه فوروم بر میخیزد. یادآوری آنچه که هشت سال قبل در رابطه با تعرض به خلیج فارس انجام داده ایم را بیهوده و آزار دهنده میداند.

رضا نامداری که مدیریت این صفحه را در اختیار دارد، به همدردی با او برخاسته و نظر او را برای محدود کردن من به هفته ای یک مطلب جویا میگردد.

چگونه میتوان وضعیت نابسامان و شرم آور فعلی را به نمایش در آورد، بدون آنکه به چنین نکات ابتدایی و کودکانه اشاره نکرد؟ ریزش تعداد اعضاء از ۳۵۰۰ به ۴۵۶ نفر، مجمع عمومی که در آن، حدود چهل نفر حضور داشته اند، انتخابات زیر نظر کمیته ای که امسال یک اطلاعیه صادر نمیکند و فقط ۲۲۹ نفر در آن شرکت میکنند، تغییرات ماهیتی اساسنامه که با ۱۷۸رای مورد تایید قرار میگیرد، هم علائمی از وضعیت کنونی بوده و هم حاصل آنچه در این هشت سال گذشت میباشد.

اگر اینچنین نبود، روسای سابق پلیس، سرداران سپاه، اختلاس گران حکومتی و سرمایه های چپاول شده ملت ایران، راهی این کشور نمیشدند و فرهنگ جمهوری اسلامی بر فعالیت های ما حاکم نمیگشت.    


 ویدئو

 

 


 

www.hambastegi.ca  647-838-0968   facebook/hambastegi.hemayat       Let's talk ICC   
  
www.kikist.ca       No Deportations To Iran       www.fordemocracy.ca       @ facebook/fordemocracycanada

Last Edited 03/02/2022 - For all comments on this site info@signandprint.ca