|
پپنجشنبه
20
فوریه 2020
"هییت مدیره فعلی نماینده ما، اینوری ها نیست!"
شش سال پیش در تاریخ 30 سپتامبر 2014، در انتخابات درون حزبی
لیبرال ها، رضا بنائی ریئس کنگره ایرانیان وقت، از کاندیدای
ایتالیایی تباری که با لیلی پورزند و علی احساسی رقابت میکرد،
حمایت میکند. این عمل که بر خلاف اساسنامه کنگره میبود، عواقب
ناخواسته ای را به همراه داشت. از جمله
طوماری
که به همت مهرداد آرین نژاد تهیه، و تقاضای برکناری ایشان از
سمت ریاست کنگره را مطرح میکند. بعد از جمع آوری 125 امضاء،
تحت عنوان
"قدم بعدی"،
گردهمایی تشکیل شده که حدود چهل نفر از فعالان و افراد سرشناس
کامیونیتی در آن شرکت داشتند.
یکبار دیگر میتوان به اهمیت تهیه و جمع آوری اسناد و مدارک،
حفظ، و بوجود آوردن آرشیوی که همگان بتوانند به آن دسترسی
داشته باشند، پی برد. "همبستگی
و حمایت"
با باور به این مورد، از سال 2012 نه تنها به جمع آوری
اطلاعات،
بلکه مادام بر اهمیت ضبط
ویدئویی
گردهمایی ها تاکید داشته، که متاسفانه تا به امروز با آن
مخالفت هایی شده است. خوشبختانه از
طومار،
مقالات
در
نشریات،
نامه های
ارسالی به جناب بنایی، و بخصوص
ویدئوهای
گردهمایی 30 نوامبر 2014 موجود میباشند، تا با مقایسه با آنچه
امروز تکرار میگردد، دریابیم که از تجربه دیروز، آنچه را که
میبایست نیاموخته ایم.
با وصف مشخص شدن خلافکاری های هییت مدیره در دادگاه، بعد از
شکایت چهار تن از اعضای کنگره، نایب رئیس این نهاد، پویان طبسی
نژاد، با حضور در
سوشیال
مدیا و
رسانه
های کانادایی، مادام به انتشار عقاید
شخصی
و مطالبی به نام کنگره و بر خلاف واقعیات و بر علیه
فعالان
اجتماعی ادامه میدهد.
فرزین روحانی
یکی از فعالان اجتماعی کامیونیتی، در تاریخ 15
ژانویه اقدام به تهیه
طوماری
تحت عنوان " هییت مدیره فعلی نماینده من نیست" موفق به جمع
آوری بیش از 1900 امضاء میگردد. ایشان در این طومار که
مخاطبانش رسانه ها و سیاستمداران کانادایی میباشند نگرانی خود
را نسبت به نظرات هییت مدیره کنگره ایرانیان در رسانه ها در
باره سیاست هایی که به ایران مربوط میشوند اعلام میدارد.
اینبار نیز تحت عنوان
"قدم بعدی"،
یکشنبه گذشته گردهمایی در کتابخانه نورت یورک برگزار میگردد که
حدود پانزده نفر از فعالان اجتماعی در آن شرکت داشتند. مقایسه
آنچه امروز در اعتراض به رفتار هییت مدیره صورت میگیرد و آنچه
شش سال پیش در اعتراض به عمل رئیس کنگره صورت گرفت، از جنبه
های مختلف میتواند قابل اهمیت و آموزنده باشد. آنچه را که
دیروز میتوانستیم به سادگی میاموزیم باشد که امروز با تمام
دردهایش بیاموزیم تا این قصه غم انگیز دیگر تکرار نگردد.
شش سال پیش فقط 125 نفر این طومار را امضاء میکنند ولی در
گردهمائی متعاقب آن حدود چهل نفر از فعالان و افراد برجسته
کامیونیتی شرکت داشته اند. امسال 1900 نفر طومار را امضاء
کرده، ولی فقط 15 نفر در گردهمایی حضور مییابند. چه بسا که این
از طرفی نشان دهنده همبستگی اکثریتی کامیونیتی در گذشته، در
مقابل خلافکاری های بخشی از هییت مدیره ای در اقلیت، میبود. از
طرفی دیگر میتواند نشانی از تفرقه، دو قطبی شدن کامیونیتی، عدم
اعتماد و بی تفاوتی کنونی که از عوارض جانبی و شاید هم هدف
اصلی هییت مدیره هاییست، که با فعالیت های چهار ساله خود چنین
وضعیت وخیمی را در جامعه بوجود آورده اند، باشد.
در رابطه با گردهمایی اخیر، نه تنها مشخص نبود که چه کسی آنرا
فراخوان داده است، بلکه از تهیه کننده طومار نیز خبری نبود.
این گردهمایی که به مدیریت
نغمه فراضی
به مدت دوساعت برگزار گردید، بدون داشتن دستور کار، به محفلی
دوستانه جهت گفتگو پیرامون مطالب مختلف در رابطه با کنگره
ایرانیان و انتخاباتی که در پیش است مبدل گردید. خوشبختانه
ممانعتی از فیلمبرداری از این جلسه بوجود نیامد و با توافق
همگان قرار بر این گردید که جهت جلب توجه بیشتر فقط نکات مهم
در بخش های کوتاه منتشر گردند. گزارش
مفصلتری
از این جلسه با هدف ثبت وقایع تهیه شده که در سوشیال مدیا در
دسترس همگان میباشد.
نغمه فراضی گفتگو ها را با شرح مختصری از تاریخچه کنگره آغاز
کرده، و به مشکل اساسی که این نهاد عضو محور را، به نهادی که
به هییت مدیره هایش خلاصه میشود اشاره میکند.
شایان معین،
یکی از چهار شاکی علیه هییت مدیره، به شرح مختصری از اقدامات
قانونی که حاصل آن برگزاری انتخاباتی سالم زیر نظر وکیل تعیین
شده توسط دادگاه میباشد، پرداخت.
ارسلان کهنموئی پور
از نیاز سازماندهی جهت بوجود آوردن تغییرات در
سازمانی "به گل نشسته" میگوید. با این امید که بتوان در مدت
کوتاه یکساله، اساسنامه را آنچنان بازنگری کرد که در آینده
امکان استفاده شخصی از این نهاد مطلقن وجود نداشته باشد.
ارسلان اضافه میکند که مخالفت به تنهایی، کاری از پیش نمیبرد.
باید مشارکت کرد، به عضویت کنگره درآمد، تعداد نامزد های
انتخاباتی را بالا برد، و با توافق، 9 کاندیدایی را معرفی کرد
که مورد قبول اکثریتی بوده و در موفقیتشان جای شکی وجود نداشته
باشد. ایمان کمالی سروستانی نیز سخنان معترضانه ای را در رابطه
با کمکاری، دیرکاری، عدم شفافیت و عدم حضور بعضی از فعالان در
گردهمایی مطرح میکند. هومن رضوی یکی از کاندیدا های کارزار
"شفق"، با انتقاد از پائین آمدن تعداد اعضاء از 1500 به 60 نفر
اظهار میدارد که هییت مدیره فعلی ضمن بوجود آوردن تفرقه و فضای
ناسالم در کامیونیتی، "بیشتر اپوزیسیون عربستان سعودی است" تا
مدافع منافع اعضای خود.
کامنوش شهابی
یکی دیگر از چهار شاکی علیه هییت مدیره، اظهار میدارد که در حد
گفتار و شعار، همه افراد، حتی اعضای هییت مدیره های چهار سال
گذشته اتفاق نظر دارند، ولی در عمل به گونه ای دیگر رفتار
میکنند. از اینرو میبایست بیشتر به کاندیدا ها اهمیت داد تا
پلاتفرم.
محمد عزیزی
یکی دیگر از کاندیدا های "شفق" به عکس بر اهمیت پلاتفرم تاکید
میکند.
مصطفی عزیزی
که با محمد سمت خانوادگی ندارد، ضمن ابراز تاسف از نیاز به یک
عامل خارجی برای نظارت و اجرای اصول اولیه دموکراسی، فرصت پیش
آمده جهت برگزاری یک انتخابات سالم را غنیمتی میداند که
میبایست از آن بیشترین استفاده را نمود.
در ضمن روشن گردید که کارزار "شفق"، به محوریت انفرادی ایمان
کمالی سروستانی، و با مشارکت بخش کوچک و ناشناخته ای از
کامیونیتی شکل گرفته است. کارزارهای مهمترو با شرکت افراد
کلیدی در جریان میباشند که به زودی از آنها آگاه خواهیم شد.
همچنین از گفتار بعضی از شرکت کنندگان در این جلسه که از تجربه
و شناخت کمتری از انتخابات و کامیونیتی دارند اینطور برمیامد
که هنوز متوجه نگردیده اند که انتخابات امسال بیشتر یک
رفراندم
است. آنهم در شرایط مقابله تن به تن، میان این وری ها و آن وری
ها، در سرتاسر کانادا، بر سر آری و یا نه گفتن به حضور و نفوذ
جمهوری اسلامی در کانادا است. امسال مشخص خواهد شد که این نهاد
یا برای همیشه در دست آن وری ها باقی خواهد ماند، تا به سیاست
های جانبدارانه خود درجهت منافع جمهوری اسلامی ادامه دهند، و
یا به رهایی آن از تسلط اشغاگرانی که به مدت چهار سال
کامیونیتی را به گروگان گرفته اند خواهد انجامید.
پیش کشاندن پلاتفرم، بوجود آوردن بحث های
حاشیه ای، منحرف ساختن توجه از موضوع اصلی، به گونه ای همکاری
با آن وری هاست. بالابردن حداکثری تعداد کاندیدا ها و توافق
درانتخاب 9 کاندیدای نهایی تنها راه موفقیت این کارزار است.
اگر شما هم براین باورید که "هییت مدیره فعلی نماینده ما، این
وری ها نیست"، پس به پا خیزیم، آستین ها را بالا زده، همصدا و
همقدم شویم.
اگر
مایلید که این پتیشن را امضاء کنید بر روی این لینک کلیک کنید.
January 15, 2020
Current Iranian Canadian Board of Directors doesn't
represent me
Farzin Rohani started this petition to Canadian
media and 1
other
To: Canadian Media and Politicians
We, the undersigned, are members of the Iranian Canadian
Congress (ICC) or the larger Iranian-Canadian community. We
hereby seek to communicate our deepest concerns regarding
the appearance of board members of the Iranian Canadian
Congress on various Canadian media outlets to provide
commentary about Iranian politics as it relates to our
community.
The Iranian Canadian community consists of over 300,000
Canadian citizens and permanent residents with diverse
ethnic and religious backgrounds, holding a wide range of
political views. As such, the bylaws of the ICC clearly
stipulate the foundational non-partisan, non-religious and
non-profit basis of the organization. The underlying spirit
of the ICC is to galvanize the diverse Iranian-Canadian
community in a democratic framework to represent the
interests of its membership and by extension, to advocate on
behalf of the Iranian-Canadian community at large. The ICC
is intended to be, and founded by Iranian-Canadians, as an
inclusive Canadian organization.
Unfortunately, the current Board of Directors
of the ICC have failed to adhere to the bylaws and failed to
maintain the foundational spirit of the ICC. There have been
serious irregularities in the conduct of this board
including lack of transparency and accountability and
conflict of interest. In fact, for nearly two years, there
has been no organized member consultation or assembly. In
addition, there is currently an open court case against the
sitting board of directors, which led to a court sanctioned
conditional settlement in August 2019. As part of this
settlement, a joint letter from the four applicants of the
case and the board of directors was issued which contains a
long list of misdeeds on the side of the sitting board. You
can find this letter and other court documents in this link https://www.iccongress.ca/monitor_letter?utm_campaign=independent_monitor_2&utm_medium=email&utm_source=iraniancanadiancongress
It is important to note that this court case
is open until an AGM is held by the court-mandated monitor
on May 3, 2020 and the results of the AGM and elections are
approved by the court.
It is on this basis that we vehemently declare that the
current Board of Directors of the ICC do not represent the
fewer than 200 members of the organization, let alone the
broader Iranian-Canadian community.
Respectfully,
|
